Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Saeculum

Lennert 22 oktober 2014
Bastian stemt er dus mee in om mee te doen aan het rollenspel en daarvoor nemen ze de trein naar Wieselburg. Hun trip naar de het bos zal meer als een dag innemen. Op de trein wordt duidelijk dat Doro, de plaats waar ze heen gaan, helemaal niet ziet zitten. Vorig jaar vond hun LARP hier ook plaats en ze is ervan overtuigd dat het hier spookt. Doro wordt in het boek uitgespeeld als het krankzinnige meisje die alleen maar onzin uitkraait maar toch maakt zij iedereen bang. Bastian begon zich ook zorgen te maken want hij had diezelfde dag nog een anoniem telefoontje gekregen waarin iemand hem waarschuwde. Paul was de groepsleider en hij vertelde waarom Doro zo vreemd deed over de geesten. Er heerst namelijk een legende in het bos die gaat over een zekere graaf Falkenwarth die twee zonen heeft, één bastaardzoon en de andere was zijn erfgenaam ook al was hij jonger. Eens ze aangekomen zijn aan de rand van het bos, worstelen ze zich een weg naar het midden. Op de weg naar het midden van het bos, vinden ze een bordje waarop staat:
‘Jullie doel is bereikt, maar neem je in acht.
Volgens de wijzen is de vloek van kracht.’
Er werd in de hele groep gefluisterd over de vloek maar ze besloten van gewoon door te gaan. Al snel werd duidelijk dat de bordjes niets te maken hadden met hun spel. Verder kwamen ze nog zulke bordjes tegen. Zo neemt de spanning in het boek toe en je word er mee ingezogen. Je begint ook te twijfelen aan de legende, je twijfelt of de mensen van de spelleiding niet liegen en de bordjes toch tot hun spel behoren en ze gewoon een angstaanjagende sfeer willen creëren. Door die verwarring blijf je nog denken aan de zwarte pagina’s. Eens ze aangekomen zijn in het bos, beginnen ze met het opzetten van hun kamp en het rollenspel kan van start gaan. Vanaf hier begint de spanning pas echt. Ten eerste was Wrat, een deelnemer van het spel, opeens verdwenen. Niemand had van hem nog iets gehoord. Doro begon natuurlijk weer over de vloek van de legende. Ze begonnen de volgende ochtend met het zoeken van Wrat. Ze stopten niet met hun rollenspel. Toen ze terugkwamen open plek, midden in het bos, werd er een open graf gevonden. Niemand had hier een goed gevoel bij want ze hadden de nacht voordien ook nog de voetstappen van een mens gehoord. Ze begonnen te twijfelen of ze wel alleen waren. Na uren te hebben gezocht naar Wrat, waren ze Lars ook al kwijt.

Reageer op deze recensie