Spannend, lekker lezen!

Een paar weken voor kerst wordt op het station van Norrköping in een trein een dode vrouw aangetroffen. De Aziatische vrouw is gestorven toen de bolletjes die ze smokkelde, openbarstten in haar maag. Ze reisde niet alleen, maar waar is de andere vrouw gebleven?
Officier van Justitie, Jana Berzelius, krijgt de zaak toegewezen en al snel blijkt dat zij er persoonlijk meer bij betrokken is dan ze vooraf had gedacht. Belangrijke thema’s in het boek zijn de problematiek van ‘bolletjesslikkers’: in dit geval Aziatische meisjes die worden geronseld om drugs te smokkelen, en wiens leven voor de dealers niets waard is. Daarnaast is de mysterieuze relatie tussen Jana en haar adoptieouders een thema. Waarom wil de vader van Jana haar niet zien, wat weet hij precies over waar zij vandaan komt, en hoe zit het met zijn ‘agenda’..
De verdenkingen/aanwijzingen in het onderzoek naar het verdwenen meisje wijzen in de richting van Danilo Pena, de man met wie ze is opgegroeid maar die ze liever zou vergeten. Hij weet te veel over haar en met al die kennis is hij een direct gevaar voor Jana. Om haar verleden en haar toekomst te beschermen, moet ze Danilo vinden voordat de politie dat doet. Jana is een bijzondere vrouw: elegant, mooi, maar ook slim en fysiek sterk en behendig. In Memento (deel 1van de boeken over Jana Berzelius) is duidelijk geworden hoe ze aan het litteken in haar nek komt, en wat haar achtergrond is, toch zijn er nog raadsels. In Narcotica worden een deel van deze mysteries ontrafeld. Narcotica leest lekker weg. Emelie Schepp heeft een scherpe, vlotte schrijfstijl. De opbouw van het boek is door de korte afwisselende stukjes verrassend, en regelmatig wordt je op het verkeerde been gezet.
Naast ‘Jana’ heeft het boek meer verhaallijnen aangestipt, zoals de knipperlicht relatie van Anneli en Gunnar (beide werkzaam op het bureau), Mia en haar ‘foute’ mannenkeuze, en Hendrik die opnieuw vader wordt. Op zich leuk om te lezen, maar hierdoor is er minder aandacht voor de misdaad-zelf, en wordt het soms zelf een beetje oppervlakkig. Dat vind ik jammer! Ik heb het boek met plezier gelezen, maar het is voor mij geen topper. Ik hoop dat Schepp zich in een volgend boek meer focust op de ‘crime’ en minder op de relaties. Dat er een derde boek in zit, dat is wel duidelijk: het verleden van Jana en haar adoptievader Karl is nog niet opgehelderd…