Verplichte leeskost voor jongeren

Op een kritische manier houdt Yasmine Schillebeeckx in 10 hoofdstukken mensen een spiegel voor over echte vrouwen die niet bestaan, seksuele intimidatie, en waarom de naam van een vrouw niet ‘Hey sexy’ is. Het boek gaat over nafluiten op straat, wat super irritant is. Concurrentie tussen vrouwen, en de vraag waarom we als vrouwen onder elkaar elkaar klein houden. En waarom hoffelijkheid van mannen ook een sekse-ongelijkheid in zich heeft. Mannen houden voor elkaar de deur namelijk niet open, laat staan dat ze accepteren dat een vrouw dat voor hen doet.

Op een bijna Amerikaanse manier (oordeel) laat ze zien dat sekse verschillen diep ingebakken zitten in onze maatschappij. Bijna Amerikaans, omdat de inhoud hier en daar overdreven aandoet. Tegelijkertijd beseft de lezer dat ze gelijk heeft, dat een groot deel inderdaad voorkomt uit een verleden waarin het een normale opvatting was dat vrouwen ongelijk waren aan mannen.

Verhelderend is het dat ook die kleine dingen, zoals een deur openhouden voor vrouwen, waarvan mensen op het eerste gezicht denken ‘dat kan toch geen kwaad’ wel de illusie 'mannen zijn sterker dan vrouwen en moeten hen beschermen' in stand houdt.

Schillebeeckx heeft een vlotte pen, waardoor het boek snel leest. De tekeningen bij de hoofdstukken zijn leuk gevonden. Toch bekroop mij als lezer na een aantal hoofdstukken het gevoel ‘nu weet ik het wel’ en ‘dit is niet nieuw’. Het boek is zeker aan te raden aan tieners, om hen na te laten denken over sekse-ongelijkheid en hoe makkelijk dit in de omgang tussen mannen en vrouwen ontstaat.

Verplichte leeskost voor jongeren, ondanks de roze kaft zeker ook voor jongens bedoeld. Want voor verandering is juist ook bij jongens het besef nodig van de mechanismen achter seksisme. En dat nafluiten niet zo onschuldig is als het misschien lijkt.