Beklijvend van begin tot eind

Wanneer haar hart gestolen wordt door een verleidelijke vreemdeling, laat een jonge vrouw zich meevoeren naar een huis op een berg van bloedrode klei: een plek vol geheimen die haar voor eeuwig zullen achtervolgen. Tussen hartstocht en huiveringwekkende duisternis, tussen geheimen en gekte, ligt de waarheid achter Crimson Peak.

Het boek windt er vanaf de eerste bladzijde geen doekjes om: het wordt huiveren en griezelen, een horrorverhaal pur sang. En Crimson Peak verveelt geen moment. Vele vragen houden je van in het begin in hun greep. Wie zijn de Sharpes? Wat is hun verleden? Wat zijn in godsnaam de geheimen van Allerdale Hall? En vooral, wat in hemelsnaam is ‘Het’?

Maar het boek catalogeren als het eerste het beste griezelverhaal zou afbreuk doen aan het gehele verhaal. Er glijdt immers schoonheid en tegelijkertijd tristesse van de pagina’s af. Het is een boek over de liefde, maar ook over het ontbreken hiervan. Over rijkdom en armoede. Over vriend en vijand. Over heden en verleden. Over goed en kwaad. Maar vooral over leven en dood.

Crimson Peak ademt duisternis uit. En het beklijft van begin tot eind…