Aspe's beste boek

Wat als een radicale katholieke beweging zou dreigen met terreuraanslagen om de traditionele christelijke waarden in ere te herstellen? Berthe Courierre, een knappe Parisienne, wordt naakt aangetroff en in het Pastoor Vanhaeckeplantsoen in Brugge. Dit op het eerste gezicht onschuldige voorval luidt het begin in van een reeks bloedige aanslagen die het land op zijn grondvesten doen daveren. Van In en Versavel staan voor een bijna onmogelijke opdracht als ook Hannelore gegijzeld wordt door een groep nietsontziende fanatici.

Tja, ik lees en recenseer op regelmatige basis de boeken van Pieter Aspe, dus wat kan je op den duur nog typen ;-) Te meer omdat ik altijd al heb gevonden dat Aspe zijn ‘Van In-reeks’ van een hoogstaand niveau is. Maar sinds zijn vorige titel, De doos, is het niveau nóg gestegen. De actuele thema’s of thema’s die ons al mens/nabestaanden bezighoudt is hier niet vreemd aan.

Lukas De Vos en Herman Brusselmans hadden over De Doos geschreven dat Aspe de meest pakkende bladzijden uit zijn hele oeuvre had geschreven, dat het de beste Aspe-roman in vijftien jaar was,… Wel, ik moet hen tegenspreken, al konden zij natuurlijk niet in de toekomst kijken. Maar Het oor van Malchus is wat mij betreft Aspe zijn beste boek. Het is van begin tot eind spanning ten top en ook houdt het boek je constant bezig. Wat is er met Hanne gebeurd? Wat gaat er nog met haar gebeuren? Hoe verhouden de verschillende personages zich tot elkaar? Vragen en onopgeloste raadsels in overvloed.

Ook het einde is bloedstollend en geen goed nieuws voor de nagels. Ze worden tot de laatste millimeter afgekluifd. Trouwens, bloed vloeit er in overvloed, het aantal slachtoffers is niet op één hand te tellen. Al vind ik wel dat het verhaal nogal abrupt ten einde komt. Ik heb het gevoel dat hier nog een vervolg aan zal gebreid worden. Er blijven zoveel vragen onopgelost… Ik hoop Pieter Aspe hierover op de boekenbeurs wel eens een vraag te kunnen stellen :-)

Als afsluiter heb ik nog één smeekbede aan Pieter Aspe: blijf aub schrijven. Je doet er mij, en ongetwijfeld een heleboel andere lezers, een enorm groot plezier mee. En telkens weten we dat het beter en beter wordt…