Recensie Hersenspinsels

Herspenspinsels is een zeer gepaste titel voor het debuut van Alice LaPlante. Het is namelijk een constante stroom van korte blokjes tekst van een gemiddelde lengte van vijf regels. Een opeenvolging van hersenspinsels dus. De schrijfster geeft hier letterlijk het vluchtige geheugen van een Alzheimerpatiënt weer via korte stukjes tekst. Het zijn impressies van kortdurende gedachten die je een notie geven hoe lang ideeën stand houden in een door Alzheimer aangetast brein. Niet bijster lang dus. Ronduit briljant hoe de auteur die dementie bijna tastbaar in de vormgeving heeft verwerkt. Elke regel in dit boek ademt Alzheimer uit, zodat je er telkens weer aan herinnerd wordt. Bovendien leest deze vorm van schrijven nog eens lekker vlot weg ook.

Iets minder vlot verloopt helaas het verteltempo. We lezen het boek door de ogen van de demente Jennifer, wat ook betekent dat we alles slechts te weten komen op het ritme van haar aangetaste gedachten. En dat ritme gaat maar met een slakkengangetje vooruit, met vallen en opstaan. Dit werkt bijzonder demotiverend voor de lezer, maar aan de andere kant bouwt het net de spanning op. Wie heeft Amanda vermoord? Heeft Jennifer dit gedaan? Alles lijkt erop te wijzen, want wie anders zou de vingers met chirurgische precisie van het slachtoffers hand gesneden hebben, wie anders dan Jennifer, de zeer bekwame orthopedisch chirurg kon in staat geweest zijn dit te doen? Maar Jennifer kan zich hier niets van herinneren. En redenen om haar beste vriendin Amanda te vermoorden waren er ook niet..

Wat het bovenstaande ook moge doen vermoeden, hersenspinsels is geen detective of een klassieke whodunit, maar een bijzondere roman over Jennifers strijd tegen Alzheimer, waaruit je trouwens heel duidelijk de levensechte pijn van de auteur tegenover de dementie van haar eigen moeder kan voelen. Het hoofdpersonage strijdt ook tegen de -onterechte?-moordverdenkingen en tegen het verdriet om de dood van haar beste vriendin. Ze worstelt met vragen en herinneringen die te pas en te onpas naar boven schieten. We maken kennis met het bijzonder krachtig uitgewerkte personage van Jennifer, de harde, getalenteerde en rationele vrouw die wat nog rest van realiteit met al haar kracht probeert te omklemmen, maar uiteindelijk toch alle grip op de realiteit verliest. Een heel knap debuut van Alice Laplante.