Tragikomisch richting uitgang

In De Laatkomer volgen we Désiré, een man van vooraan in de zeventig, die zijn eigen dementie in scène zet om op die manier in een bejaardentehuis te belanden en van zijn doorsnee leven en zeurende vrouw verlost te zijn.

Het was niet de eerste keer dat ik dit boek las, en het zal wellicht ook niet de laatste keer geweest zijn. De manier waarop dit boek is neergeschreven is zo ontzettend grappig! Het verhaal zelf stelt op zich niet zo heel veel voor, maar de manier waarop Désiré zijn hele plan uit de doeken doet en zijn ervaringen in het bejaardentehuis beschrijft, zijn van die aard dat je haast niet anders kan dan luidop te lachen. Daarnaast schuilt er onder die laag humor ook een zeer pijnlijke realiteit: de manier waarop mensen in bejaardentehuizen worden behandeld laat vaak te wensen over. Ik heb zelf verschillende jaren vakantiewerk gedaan in een bejaardentehuis en wat wordt beschreven is erg herkenbaar. Net omdat dit méér is dan enkel maar een lollig boek, is De Laatkomer me zeer dierbaar.