Asperger meets overdosis drama

Stephaan Margodt biedt je in zijn debuutroman Het Jongetje dat de Messen Telde een vijf dagen durende rondleiding aan in het hoofd en het leven van hoofdpersonage Roald Engelbregt. Deze jongeman laat zich vanaf de eerste bladzijden kenmerken door zijn eindeloze kennis over specifieke onderwerpen (zoals dieren) en een gesofisticeerde woordenschat. Belangrijk detail: Roald Engelbregt is elf. 'Engeltje' heeft weinig gemeen met de doorsnee elfjarige omdat hij Asperger of Hoogfunctionerend Autisme heeft. Al voelt hij zich persoonlijk meer verbonden met de witte asperge dan met Asperger, "want die groeien onder de grond en hebben nooit zonlicht gezien".

Het unieke perspectief van een jongen met Asperger was op zich was interessant genoeg geweest om een fijne roman mee uit te werken, maar dit boek bevat meer. Engeltje woont namelijk onder één dak met zijn onvoorspelbare, verslaafde moeder die vijftig procent van de tijd ergens knock-out haar roes lijkt uit te slapen. Wanneer ze toch wakker is, gebeurt er veel. Misschien zelfs ietsje te veel. Misbruik, dierenmishandeling, zelfverminking… name it en het zit in dit boek. Bundel dit alles in slechts honderddertig pagina’s en je krijgt een roman die bij de (gevoelige) lezer mogelijks wat zwaar op de maag valt.

Het jongetje dat de Messen Telde is een debuut dat toont dat Margodt over talent beschikt, en dus zeker nog heel wat in zijn mars heeft. Ik ben zeer benieuwd naar meer, en kijk er vooral naar uit om te ontdekken hoe hij een tweehonderdtal extra pagina’s zou benutten.

Bedankt aan uitgeverij Matador dat ik dit boek mocht lezen!