Moeder en zoon, een relatie op sterven na dood

Disclaimer: Ik beluisterde de audioversie van dit boek.

In Onheilig van Roos van Rijswijk leren we Jacqueline kennen, een vrouw van eind de vijftig met een terminale vorm van kanker. In brieven naar haar therapeut uit ze zich berustend en haast cynisch over haar nakende einde. Ze geeft de indruk een verbitterde vrouw te zijn, die zich tijdens haar leven weinig heeft aangetrokken van een ander of van zichzelf. Ze is grofgebekt, rookt en drinkt en houdt ervan te provoceren. Het enige wat toch een beetje aan haar lijkt te knagen, is dat ze geen contact meer heeft met haar zoon Miguel. Hun band was nooit echt geweldig, maar nu ze ziek is wil ze hem dat toch graag vertellen. De hoofdstukken waarin Jacqueline aan het woord is worden afgewisseld met passages vanuit Miguels perspectief. De jongeman leeft in Duitsland wanneer hij via een brief verneemt dat zijn moeder stervende is. Het lijkt hem initieel niet veel te doen, maar toch kan ook hij het nieuws niet zomaar van zich afschudden. Zowel moeder als zoon gaan onbeholpen naar elkaar op zoek, zonder elkaar ooit écht te vinden.

De stem van Jacqueline werd perfect vertolkt in de audioversie en riep meteen een kleurrijk beeld op van het personage. Miguel leek echter minder goed uitgewerkt. Ik weet niet of het lag aan de voorlezer die niet genoeg emotie liet horen, of aan de verhaallijn waarin minder diepgang werd gegeven aan zijn karakter, maar Miguels hoofdstukken werden er wel een pak minder boeiend door. In mijn ogen was dit dus een goed boek, een leuk tussendoortje, maar niet meer dan dat.