fantastisch geschreven stukje geschiedenis

Haarlem, 1572. De stad wordt belegerd en langzaam uitgehongerd door de Spanjaarden. Kenau Simonsdochter Hasselaer, de (spreekwoordelijk geworden) vrouw uit één stuk en voor de duivel niet bang, roept zo n driehonderd vrouwen op het noodlot niet af te wachten, maar hun lot zelf in de hand te nemen. Zij aan zij vechten ze vanaf de stadswallen met de soldaten. Het gaat er niet zachtzinnig aan toe: ze gooien hete pek, kokende olie en brandende hoepels over de hoofden van de aanstormende vijand. De vrouwen worden gedreven door angst, omdat de Spanjaarden kort daarvoor een waar bloedbad hebben aangericht onder de vrouwen en kinderen van Zutphen en Naarden.

Ik ben gek op boeken die zich in die tijd van de Nederlandse geschiedenis zich afspelen
Ooit ben ik begonnen met rode sneeuw in december, en die was al te gek! Dus deze zonder de film te hebben gezien maar gekocht. De achterkant had voldoende interesse opgewekt bij mij. Wat ik in eerste instantie wel jammer bond en vind ik dat het boek zo klein is. Jammer want dan staat er minder lezen in. Maar goed aan het lezen en schitterend mooi! Je leeft ontzettend mee met het heldhaftige leven van zowel moeder als dochter. Prachtig verwoord zoals de gruwelen van de verkrachting en de martelingen en de oorlog zelf. Maar alles zonder overdrijven. Anderzijds ook zonder te te zijn mooi omschreven met de ontluikende liefdes. Eigenlijk moet ik zeggen; lezen die hap, het is zeer de moeite waard. En echt jammer dat er niet meer was om te lezen. Ik ga binnenkort lezen over de dochter, maar die is van een andere auteur.