Los zand

Na Mattias is goed geschreven, mooi beschreven gevoelens, goed lopende zinnen. De schrijver past zijn schrijfstijl aan aan de verschillende personen die hij beschrijft, personen die allemaal op de één of andere manier Mattias hebben gekend. Sommige hoofdstukken eindigen wel erg abrupt en zijn te kort. Op het moment dat je doorhebt over wie het gaat en wat zijn of haar relatie met Mattias was, begint er een nieuw hoofdstuk met als constante factor Mattias. Maar verder is er van enige samenhang geen sprake en de hoofdstukken hangen als los zand aan elkaar. Na het laatste hoofdstuk vroeg ik me af wat de schrijver nou eigenlijk wilde zeggen met dit boek en echt duidelijk is me dat niet geworden.
Drie sterren omdat het goed is geschreven maar geen vier vanwege het gebrek aan samenhang.