Rondhangen , na afrit Akersloot

*Akersloot is een plek voor iedereen. Voor de vertegenwoordiger die zijn relaties warm houdt, de directeur die zijn secretaresse warm houdt, voor het Marokkaanse stelletje dat de vorsende blik van de ouders ontvlucht. Voor de leisure-gasten op e-bike, voor opa en oma met de kleinkinderen, voor jubilarissen en leiderschapstrainers, zij die wel van rollenspellen houden en zij die dat kinderachtige onzin vinden*

Je kunt honderd keer langs het hotel rijden zonder dat je er bij stilstaat, maar sinds 'Afrit Akersloot' bekijk ik het hotel toch anders. Alsof het bijzondere inkijkje de deur ineens heeft opengezet.

NRC-journalisten Carola Houtekamer en Freek Schravesande nemen je in het boek mee naar, 'niet zo vanzelfsprekende plaatsen'. Wat dat zijn? Neem de kerncentrale in Borssele, de Haagse volksbuurt, Schiphol, industrieterrein De Liesbosch en een camping. Grijze vlekken op een kaart, niet mooi of lelijk, maar plekken waar je een hoop hoort en ziet. Als je je er voor open stelt, is er geen weg meer terug.

De twee auteurs, logeerden een week in het Hotel Akersloot, aan de A9 en kwamen een hoop te weten over het fingerspitzengefühl van ome Gerrit, de familiegeneraties, en het ontstaan van het hotel. Het hotel dat o.a. trefpunt is voor zakenlui en vreemdgangers, waar alles mag en alles kan, behalve jonge meisjes meenemen, waar daar stak de nachtwaker toch mooi een stokje voor!. Het leuke is dat je een hoop ins en outs meekrijgt. De situaties zijn niet geënsceneerd, maar zijn voor iedereen herkenbaar. Het heeft wat van exhibitionisme, het is bekijken of bekeken worden.

*Een laat ingecheckte gast doolt door de gangen, zijn voetstappen gesmoord in het hoogpolig tapijt. Nachtwakers Nick en Marcel volgen hem op een scherm van achter de receptiebalie. ‘’Ga nou links! Nee, niet deze kant, déze.” Achteroverleunend klikken ze door de camerabeelden. ‘’Waar is-ie nou?” Klik, klik, klik. ‘’Jongens, hij is spoorloos. Hij is weg.” Marcel zucht, hijst zich uit zijn bureaustoel.*

Ik reis wat af, maar via het boek dwalen door Nederland is ook leuk! Daar waar mensen wonen, werken, winkelen en recreëren zijn er altijd verhalen te vinden. Gênante verhalen, maar ook aangrijpende, bijzondere, schrijnende en soms zelfs schokkende verhalen.

* Op luchthavens nemen de dimensies een loopje met mensen. Afstand is niks, in zes uur vlieg je van hier naar Ouagadougou. Maar zes uur wachten is een eeuwigheid. Wie koopt er in het voorbijgaan even een diamant? Hoe verdoe je je tijd als je alles al hebt meegemaakt? We verkassen in het boek van het casino naar de onderbuik van Schiphol. En hoe denken de buren van Schiphol er eigenlijk over? En kun je er eigenlijk ook wonen?*

Na een jaar rondhangen op het industrieterrein De Liesbosch dat op geen enkele manier bijzonder is, want het is maar een van de 4148 bedrijventerreinen in Nederland, lezen we verhalen uit het ‘’gewone leven’’, maar ook hoe een gemeenschap elkaar draagt en dekt.

Het dagje Borssele is als een poëtisch zomerverhaal en geeft het boek een leuke twist.

Wie meer wil weten over afrit Akersloot en de rest van de buitengewone grijze vlekken op de kaart, moet dit boek beslist lezen. Ik heb me met veel plezier laten onderdompelen