Recensie De verborgen prelude

Eveline Vanhaverbeke (Kortrijk, 1971) is docente Frans en moeder van drie jonge kinderen. Zij debuteerde in 2010 met de roman De kleur van de sterren, over de Franse dichters Rimbaud en Verlaine. Voor haar nieuwe roman koos ze de kant van de muziek.

De verborgen prelude wordt verteld uit twee gezichtspunten in verschillende tijdsperioden. In 1838 leren we Solange kennen, dochter van schrijfster en feministe George Sand. Samen met de nieuwe liefde van haar moeder, Frédéric Chopin, vertrekken ze naar Mallorca, omdat dat zogenaamd goed zou zijn voor de gezondheid van Maurice, Solange’s broer. Ze vinden daar onderdak in een oude kartuizerklooster, waar Solange een bijzondere vriendschap opbouwt met de componist. Chopin schrijft daar onder andere een prelude die hij met moeite kan voltooien en die tijdens het schrijfproces zijn gezondheid ernstig ondermijnt en die grote spanningen teweegbrengt in de relatie met George Sand.
De tweede verhaallijn vertelt over Romi, die in 1898 in een oude koffer op de zolder van haar grootmoeder een partituur ontdekt die geschreven is door Frédéric Chopin. Het betreft slechts de partij van de rechterhand, opgedragen aan Adeline – Romi’s grootmoeder – maar haar oma weigert te vertellen wat haar relatie was met de Poolse componist en waar de andere helft van de partituur is. Romi vraagt zich af of dit allemaal te maken heeft met de breuk tussen haar grootmoeder en haar identieke tweelingzus Amandine en om dat uit te zoeken vertrekt ze naar Parijs.

Eveline Vanhaverbeke weet op een ingetogen manier de lezer van begin tot eind te boeien. Met een sobere schrijfstijl die precies past bij de verhaallijnen die zich toch zo’n anderhalve eeuw geleden afspelen, weet zij de juiste sfeer neer te zetten om je helemaal in die tijd te wanen. De karakters zijn mooi uitgewerkt en de gecompliceerde relatie tussen George Sand en Frédéric Chopin is subliem beschreven. De twee verhaallijnen hebben een soepele perspectiefwissel en zijn beiden boeiend en bij vlagen spannend. Het is duidelijk dat voorafgaand aan het schrijven van De verborgen prelude veel en degelijk research is gedaan. Een enorm pluspunt, want behalve dat Frédéric Chopin en George Sand hierdoor een gezicht hebben gekregen, het maakt het verhaal ook alleen maar geloofwaardiger, ondanks de fictieve 25e prelude en datgene waarvoor het muziekstuk staat.

Kortom, De verborgen prelude is een prachtige historische roman die in geen enkele boekenkast mag ontbreken. Vooral niet in die van liefhebbers van de muziek van Frédéric Chopin.