Goede opvolger van Galgenveld

In dit tweede deel van de Noordzeemoorden lezen we weer over Maud Mertens en Kyra Slagter.
Ook dit tweede deel leest weer net zo makkelijk en snel weg als deel 1, Galgenveld.
Doordat ik alle hoofdpersonen al ken uit deel 1 was het makkelijk inleven in hun levens.

De karakters van Maud en Kyra maken in dit tweede deel een positieve ontwikkeling door en we komen weer wat meer te weten over hun persoonlijke levens. Ook de zoektocht naar de verdwenen zus van Kyra gaat weer verder en is ook in dit boek weer een interessante verhaallijn.
Kyra is in dit boek een stuk minder eigenwijs dan in deel 1 en dat komt het personage ten goede, meer geloofwaardiger.
Ze is nog steeds ondernemend, maar niet op een vervelende manier, het hoort bij haar.

Ik vond het een boeiend verhaal, vooral om de verhaallijn te lezen vanuit de kinderen.
De verhaallijn van de zoektocht naar de zus van Kyra vind ik ook erg boeiend.
Isa heeft een prettige, makkelijk te volgen schrijfstijl die lekker weg leest, dus ik ben erg tevreden.
De boeken van Isa zijn zeker geen harde thrillers, meer psychologische thrillers, doordat er verschillende verhaallijnen door elkaar lopen en sommige ook over de persoonlijke levens van Maud en Kyra gaan.

Het onderwerp in dit deel (kinderen die verdwijnen) is denk ik niet uniek, maar door de verschillende verhaallijnen die ook doorlopen in de andere delen (zoals de zoektocht naar de zus van Kyra) blijft het leuk om te lezen.
IJskoud sluit goed aan op Galgenveld, de personages worden weer wat verder uitgediept en de zoektocht naar de zus van Kyra gaat verder.

De titel IJskoud vind ik niet slecht gekozen, maar ook niet heel erg passend. Want wat of wie is ijskoud ? De ontvoerders van de kinderen ? Het water als Maud het jongetje uit het water haalt ?

Als laatste zou ik willen zeggen tegen Isa: schrijf lekker door aan deel 3 en 4, ik ga ze zeker met veel plezier lezen !