Een weeffout in onze sterren door John Green | Een Boek Review (7)

Het orgineel van mijn review kan je vinden op mijn blog:
http://www.linda-linea-recta.nl/een-w...

Dit boek is me aangeraden door mijn dochters, en terecht!!! Het doet me denken aan Love Story. Natuurlijk is het een dramatisch verhaal, maar het is zo vreselijk goed geschreven, met een gezonde dosis humor. Het ene moment zat ik vreselijk sentimenteel te zijn, het volgende moment zat ik te grinniken om een cynische komische opmerking.Het is het gewoon een goed boek wat je uit moet lezen!


*Je gaat er pas aan dood als je ze aansteekt,* zei hij terwijl mijn moeder voor ons stopte. *En ik heb er nog nooit eentje aangestoken. Het is een metafoor, snap je : je stopt dat ding wat je dood kan maken gewoon tussen je tanden, maar je geeft het niet de macht je te doden.


Hazel Grace, zou ik, met mijn beperkte intellectuele capaciteiten, een brief kunnen verzinnen van Peter van Houten met zinnen als “onze triomfaal gedigitaliseerde contemporaniteit?”


Ik ben net, net… Ik ben net een granaat, mam. Ik ben net een granaat en er komt een moment dat ik ontplof en ik wil het aantal slachtoffers graag tot een minimum beperken.


En pas nu ik van een granaat hield, begreep ik hoe dom het van mij was geweest om anderen te proberen te behoeden voor mijn eigen dreigende versplintering

Het mag duidelijk zijn, ik heb het niet drooggehouden, ondertussen terugdenkend aan Iris, die tijdens het lezen van het boek bij mij uit kwam huilen.