Lezersrecensie
Mijn vader was een NSB’er door Elmer den Braber | Een Boek Review
Het orgineel van mijn review kan je vinden op mijn blog:
http://www.linda-linea-recta.nl/mijn-vader-een-nsber-door-elmer-den-braber-een-boek-review/
Nog nooit heb ik vooraf zoveel informatie over een nog te lezen boek binnengekregen. Reden voor mij om de faceboek-groep over de blogtournee de rug toe te keren. Ondanks de gezellige berichten en commentaren van een over enthousiaste schrijver. Al deze info werd me teveel, ik wil graag zelf een boek lezen en op me in laten werken, zonder de mening van een ander te lezen. Dat komt later.
Een andere reden waarom ik tegen het boek opzag is dat het een beladen onderwerp is in onze familie. Zowel mijn vader en mijn moeder hebben de oorlog aan levende lijf ondervonden, en hebben hun eigen ervaringen wat ook zijn neerslag op mij heeft gehad.
Het verhaal word verteldt door de hoofpersoon, Elsa, die haar herinneringen deelt met haar familie. Het boek kabbelt rustig door, zonder dat er veel actie is. Waarschijnlijk om duidelijk te maken wat een *normaal* gezin het was. Misschien is dat de reden dat ik moeite met het boek heb? De spelfouten, de soms niet vlot lopende dialogen en de verwisseling van de namen, Anne werd Elsa genoemd, veroorzaken het wel.
Ik heb begrepen dat in ieder geval in een volgende editie de spelfouten verdwenen zullen zijn.
De vele details hadden wat mij betreft wel wat minder gemogen, zonder deze was het misschien nog een sterker verhaal geworden.
Uiteindelijk komt er vaart in het verhaal. En gaat het pas echt lopen. En heeft de schrijver nog wat voor ons in petto.
http://www.linda-linea-recta.nl/mijn-vader-een-nsber-door-elmer-den-braber-een-boek-review/
Nog nooit heb ik vooraf zoveel informatie over een nog te lezen boek binnengekregen. Reden voor mij om de faceboek-groep over de blogtournee de rug toe te keren. Ondanks de gezellige berichten en commentaren van een over enthousiaste schrijver. Al deze info werd me teveel, ik wil graag zelf een boek lezen en op me in laten werken, zonder de mening van een ander te lezen. Dat komt later.
Een andere reden waarom ik tegen het boek opzag is dat het een beladen onderwerp is in onze familie. Zowel mijn vader en mijn moeder hebben de oorlog aan levende lijf ondervonden, en hebben hun eigen ervaringen wat ook zijn neerslag op mij heeft gehad.
Het verhaal word verteldt door de hoofpersoon, Elsa, die haar herinneringen deelt met haar familie. Het boek kabbelt rustig door, zonder dat er veel actie is. Waarschijnlijk om duidelijk te maken wat een *normaal* gezin het was. Misschien is dat de reden dat ik moeite met het boek heb? De spelfouten, de soms niet vlot lopende dialogen en de verwisseling van de namen, Anne werd Elsa genoemd, veroorzaken het wel.
Ik heb begrepen dat in ieder geval in een volgende editie de spelfouten verdwenen zullen zijn.
De vele details hadden wat mij betreft wel wat minder gemogen, zonder deze was het misschien nog een sterker verhaal geworden.
Uiteindelijk komt er vaart in het verhaal. En gaat het pas echt lopen. En heeft de schrijver nog wat voor ons in petto.
1
Reageer op deze recensie