Goede psychologische thriller met krachtige plot

Crimezone heeft Stille dreiging (eerder verschenen als De huurster) uitgeroepen in de nieuwe serie ‘The Female Touch’. Die stelt zich het doel de allerbeste vrouwelijke misdaadauteurs van dit moment voor te stellen aan een groot publiek. Dat Joy Fielding in dit rijtje thuishoort, is niet meer dan logisch.
In Stille dreiging volg je de alleenstaande, eenzame verpleegster Terry Painter. Een ietwat brave vrouw die jarenlang voor haar dominante, kleinerende moeder heeft gezorgd en daar psychologische littekens aan heeft overgehouden. Terry verhuurt haar tuinhuisje. Na een negatieve ervaring met haar vorige huurster, is ze op haar hoede. En niet geheel onterecht. Deze keer is de jonge Alison Simms de huurster.
Fielding schrijft vanuit het oog van Terry en met een eerste zin als: “Ze zei dat ze Alison Simms heette.” Weet je al dat het ergens fout gaat. Bij Alison komen vreemde mannen over de vloer en Terry betrapt haar regelmatig op leugens. Toch kunnen de twee het goed samen vinden en raken ze in elkaars leefwereld verwikkeld. Maar Terry en Alison hebben ieder hun eigen geheim. Ze besteden veel tijd samen en proberen elkaar te doorgronden.
Sinds Alison in het tuinhuisje woont, krijgt Terry anonieme, dreigende telefoontjes van iemand die alles van haar weet. Ze wordt volledig paranoia en voelt zich in haar woon- en werkomgeving niet meer veilig. Maar in plaats van actie te ondernemen, neemt ze een afwachtende houding aan. Wat als lezer mateloos irriteert.
Het verhaal komt enigszins traag op gang. Vooral het eerste deel heeft meer weg van een roman dan van een thriller. Maar de spanning stijgt gestaag, en net als je denkt: gebeurt er nog iets? Geeft Joy Fielding een draai aan het verhaal en blijkt Stille dreiging een goede psychologische thriller te zijn. En, zoals we dat van haar gewend zijn, komt Fieldings kwaliteit op het eind: een originele en krachtige plot. Stille dreiging is geen bloederige thriller, maar een mooi, psychologisch verhaal.