Vooral leuk voor de fan

Anna Nooshin is fashionblogger en succesvol online ondernemer. In 2015 verscheen haar eerste boek On top – jouw handboek voor online succes. Precies een jaar later is er nu al haar tweede, kleinere en vooral veel persoonlijker boekje On life. De ondertitel dekt, in tegenstelling tot haar eerdere werk, volledig de lading: Anna over fashion, beauty, reizen, vriendschap en de liefde.  

In On top vertelde Nooshin al over haar ‘vluchtverleden’: om politieke redenen moest zij samen met haar ouders en zusje vluchten vanuit Iran, waarna ze in Nederland in meerdere asielzoekerscentra verbleef. Toch wist ze het dankzij haar doorzettingsvermogen tot succesvol ondernemer te schoppen, met inmiddels meerdere projecten en werknemers onder zich. Overigens is Nooshin nu ook op tv te zien als deskundige aan de desk van RTL Boulevard. In On top vertelde ze over deze zakelijke reis.  

On life is een veel persoonlijker relaas. In acht hoofdstukken neemt Nooshin de lezer mee langs onderwerpen die onlosmakelijk met haar leven zijn verbonden: fashion, liefde, familie, vriendschap en er is zelfs een heel hoofdstuk aan haar lange lokken gewijd, Nooshins trade mark. In ieder hoofdstuk gaat ze daarnaast in gesprek met de mensen die het dichtst bij haar staan. Zo komen haar twee beste vriendinnen – die nooit in de openbaarheid treden – aan het woord én in beeld, net als haar zus en moeder. Deze laatste levert ook het meest interessante hoofdstuk op als Nooshin haar moeder naar de redenen achter haar vlucht uit Iran vraagt, maar ook hier gaat het gesprek nog steeds niet écht de diepte in.

Want dat is waar het dit kleine, handzame boekje een beetje aan ontbreekt: diepgang. De lezer komt meer te weten over de vrouw achter alle ondernemingen, en ze doet haar best om de grote thema’s des levens bespreekbaar te maken bij haar geliefden, maar veel verder dan de herhaaldelijk gestelde vraag ‘wat is de beste levensles die je met de lezers wilt delen?’ gaat het niet. Doorvragen en haar eigen visie op deze levenslessen loslaten gebeurt niet, en daarnaast gaan de gesprekken ook vaak vooral over Nooshin zelf. ‘Hoe zou jij mijn make-upstijl willen omschrijven?’ ‘Wat is mijn slechtste eigenschap?’ en ‘Zou je het ooit aandurven om mijn haar heel kort te knippen?’ zijn daar voorbeelden van.  

‘Het voeren van deze gesprekken was voor mij het hoogtepunt van mijn jaar’, vertelt Nooshin in het nawoord van On life. ‘Ik had het nog urenlang kunnen doen: mijn geliefden uithoren over hun wensen, dromen en idealen.’ Misschien had Nooshin dat toch moeten doen. Want hoewel de intentie er is, lijkt dit boek meer een eerste versie, een opmaat te zijn naar een groter, interessanter werk.  

Helaas is On life niet helemaal de opvolger die de hoge verwachtingen die Nooshin met  On top gewekt had waarmaakt. Natuurlijk is het boek opgeleukt met polaroids en andere mooie beelden van de schrijfster zelf. Een prima boekje voor de trouwe volger en fan van Anna Nooshin, die meer over deze succesvolle dame wil weten, maar meer dan dat is het helaas niet.