Lezersrecensie
Terechte nominatie Hebban Debuutprijs 2019?
Astrid Boonstoppel (1983) studeerde Algemene Cultuurwetenschappen en Media en Journalistiek in Rotterdam. Na jarenlang onder andere opinieartikelen en speeches voor politici te hebben geschreven, richt ze zich met haar debuut ‘Dit is hoe het ging’ op een heel ander publiek: jong adolescenten. Het boek is genomineerd voor de Hebban Debuutprijs 2019. Is dit terecht?
In de proloog kom je al snel een aantal dingen te weten: hoofdpersonage Cato Schmidt is een doorsneemeisje, redelijk intelligent, heeft een goede thuisbasis en een populair zusje en is woonachtig in een brave buurt (2019: 9). Enkele zinnen later staat er: “En toch ga ik het doen. Vandaag. […] Dit is hoe het ging” (2019: 10). Wat gaat Cato doen? En waarom? Stiekem, door bepaalde woorden in het proloog die ik niet zal noemen, had ik hierover al een vermoeden. Doordat je weet dat er iets gaat gebeuren, je een vermoeden hebt wat er gaat gebeuren maar niet weet waarom, is het verhaal zowel voorspelbaar als verrassend. Door af en toe wat betekenisvolle zinnen te laten vallen als ‘Ik was er nog niet klaar voor – toen nog niet. Maar bijna, sneller dan ik had gedacht’ (2019: 160) weet Boonstoppel de lezer nieuwsgierig te houden en wil je doorlezen.
Het verhaal bespreekt verschillende (actuele) thema’s zoals vriendschap, homoseksualiteit, relaties en (cyber-)pesten waardoor het een herkenbaar en/of interessant boek is dat aansluit bij de belevingswereld voor jong adolescenten. Soms wordt er verwezen naar ‘algemene kennis’ zoals de Griekse mythische liefdesgeschiedenis over Orpheus en Eurydice (2019: 97) of psycholoog Harlow en zijn apenexperimenten (2019: 155). Echter mengt Boonstoppel dit soepel met het verhaal waardoor voorkennis niet nodig is en toch de link met het verhaal duidelijk wordt. Knap schrijverswerk!
Boonstoppel gebruikt twee tekstvormen in haar debuut: dagboekfragmenten en transcripties van getuigenverklaringen. Door de dagboekfragmenten begrijp je Cato’s handelen en de transcripties maken duidelijk dat er flink iets mis is. Dat waardeerde ik het meeste in dit debuut. Wat ik minder vond was het einde: abrupt en onvolledig. Er zijn nog teveel losse eindjes en ik zit met onbeantwoorde vragen waardoor het verhaal voor mij nog niet helemaal als ‘af’ voelt.
Dat ‘Dit is hoe het ging’ een nieuwsgierigmakend verhaal is met een aparte vertelvorm en boeiende thema’s voor jong adolescenten, vind ik de nominatie voor de Hebban Debuutprijs terecht. Ik raad het dan ook zeker aan voor leerlingen in de onderbouw havo/VWO.
Bronnen:
Boonstoppel, A. (2019) Dit is hoe het ging. Utrecht: Blossom Books.
https://www.astridboonstoppel.nl/bio/
In de proloog kom je al snel een aantal dingen te weten: hoofdpersonage Cato Schmidt is een doorsneemeisje, redelijk intelligent, heeft een goede thuisbasis en een populair zusje en is woonachtig in een brave buurt (2019: 9). Enkele zinnen later staat er: “En toch ga ik het doen. Vandaag. […] Dit is hoe het ging” (2019: 10). Wat gaat Cato doen? En waarom? Stiekem, door bepaalde woorden in het proloog die ik niet zal noemen, had ik hierover al een vermoeden. Doordat je weet dat er iets gaat gebeuren, je een vermoeden hebt wat er gaat gebeuren maar niet weet waarom, is het verhaal zowel voorspelbaar als verrassend. Door af en toe wat betekenisvolle zinnen te laten vallen als ‘Ik was er nog niet klaar voor – toen nog niet. Maar bijna, sneller dan ik had gedacht’ (2019: 160) weet Boonstoppel de lezer nieuwsgierig te houden en wil je doorlezen.
Het verhaal bespreekt verschillende (actuele) thema’s zoals vriendschap, homoseksualiteit, relaties en (cyber-)pesten waardoor het een herkenbaar en/of interessant boek is dat aansluit bij de belevingswereld voor jong adolescenten. Soms wordt er verwezen naar ‘algemene kennis’ zoals de Griekse mythische liefdesgeschiedenis over Orpheus en Eurydice (2019: 97) of psycholoog Harlow en zijn apenexperimenten (2019: 155). Echter mengt Boonstoppel dit soepel met het verhaal waardoor voorkennis niet nodig is en toch de link met het verhaal duidelijk wordt. Knap schrijverswerk!
Boonstoppel gebruikt twee tekstvormen in haar debuut: dagboekfragmenten en transcripties van getuigenverklaringen. Door de dagboekfragmenten begrijp je Cato’s handelen en de transcripties maken duidelijk dat er flink iets mis is. Dat waardeerde ik het meeste in dit debuut. Wat ik minder vond was het einde: abrupt en onvolledig. Er zijn nog teveel losse eindjes en ik zit met onbeantwoorde vragen waardoor het verhaal voor mij nog niet helemaal als ‘af’ voelt.
Dat ‘Dit is hoe het ging’ een nieuwsgierigmakend verhaal is met een aparte vertelvorm en boeiende thema’s voor jong adolescenten, vind ik de nominatie voor de Hebban Debuutprijs terecht. Ik raad het dan ook zeker aan voor leerlingen in de onderbouw havo/VWO.
Bronnen:
Boonstoppel, A. (2019) Dit is hoe het ging. Utrecht: Blossom Books.
https://www.astridboonstoppel.nl/bio/
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lisa Kiewit
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
