Bergbeklimmen krijgt een nieuwe dimensie

Na het huiveringwekkende succes van ‘Hex’ schrijft Thomas Olde Heuvelt enkele jaren later zijn volgende horrorboek: ‘Echo’. Nick en Augustin beklimmen de Zwitserse berg, de Maudit. Echter blijkt het zwaarder dan verwacht want Augustin overleeft het niet en Nick komt met een gehavend gezicht en half in coma in het ziekenhuis terecht. Sam zoekt zijn vriendje op in het ziekenhuis en vanaf dat moment gebeuren er vreemde dingen. Wat heeft zich allemaal op de Maudit plaatsgevonden? Waarom gedraagt Nick zich zo?

‘Echo’ begint met een ijzingwekkend proloog waarbij ik de angst voelde van het personage. Het eindigt met een krantenbericht waarin wordt vermeld dat iemand zelfmoord pleegt. Wat is er allemaal aan de hand? De schrijfstijl van Olde Heuvelt is niet alleen eng, maar spreekt regelmatig tot de verbeelding: “Op het hoger gelegen deel voert de wind een ballet op van wervelende wolkenflarden en opstuivende poedersneeuw” (2019: 121). Verder ontrafel je het geheimzinnige verhaal middels wisselende perspectieven (aantekeningen van Nick, Sam, Cecile, Julia, Emily) en aangezien veel hoofdstukken eindigden met een cliffhanger, wil je verder lezen. Waar ik me wel aan stoorde, was de onnodige grote aanwezigheid van Engelse woorden.

Persoonlijk ben ik ook niet echt een fan van de setting rondom het bergbeklimmen. Het is wit, koud, rotsachtig, er staat veel wind en dat is het. De beklimming van Augustin en Nick vond ik dan ook wat saai, ondanks de bizarre dingen die plaatsvonden en de beschrijving aan de hand van foto’s. Ik was, naar aanleiding van de samenvatting op de kaft, bang dat het gehele boek zou gaan over de beklimming, maar dat is gelukkig niet het geval. De tweede helft van het boek gaat over Nick en zijn verwonding en gedrag. Uniek, griezelig en raadselachtig, dat wel. Helaas viel het einde een beetje tegen. De laatste vijftig pagina’s vond ik wat vaag (ongeloofwaardig) en de oplossing om Nick te stoppen, was wat simpel.

Samenvattend heeft Olde Heuvelt wel een eigen draai gegeven aan de setting bergbeklimmen, hanteert hij een gevarieerde schrijfstijl, maar moest ik moeite doen om mijn aandacht bij het boek vast te houden.