Het meisje met een naam

1939. Lisa Becker is 13 als haar moeder een van de laatste felbegeerde plekken op een Kindertransport weet te bemachtigen. In Londen, alleen, de taal niet machtig, moet ze zich in een voor haar vreemde wereld redden. Dat lukt haar wonderwel, met de hulp van haar pleegouders en vrienden. Maar dan begint de Blitz. Lisa raakt bewusteloos als een bom vlakbij ontploft, en wanneer ze bijkomt in het ziekenhuis weet niemand wie ze is – zijzelf ook niet…

DSC_0672

Ik krijg dit boek aangeboden door Hebban om hem te lezen voor de Hebbanbuzz. Eerlijk gezegd weet ik niet goed wat ik moet verwachten van het boek en ben ik nieuwsgierig naar wat ik te lezen ga krijgen. Normaal gesproken valt dit boek niet in de categorie boeken welke ik lees en aan de hand van de kaft zal ik het boek in de winkel waarschijnlijk niet eens uit het schap pakken.

Na enkele hoofdstukken merk ik dat ik het een goed verhaal vind en dat ik al snel benieuwd ben hoe het verder zal gaan met Lisa.
Lisa leeft in Hanau (Duitsland) samen met haar moeder, vader en broertje wanneer de oorlog uit breekt. Samen met vele andere kinderen wordt zij op het kindertransport gezet richting Londen. Daar wordt zij opgevangen door Dan en Naomi, welke liefdevol voor haar zorgen.
Tijdens een bomaanslag in de stad wordt Lisa wakker in het ziekenhuis en weet zij niet meer wie zij is. Zij krijgt in het ziekenhuis een nieuwe naam toegewezen: Charlotte.

‘Hoe moeten we je noemen?’ ‘
‘Dat weet ik niet’
‘Weet je niet hoe je heet?’
‘Ik weet het niet’ zei het meisje, en er kroop wat paniek in haar stem. ‘Wie ben ik?’

Wat ik heel fijn vind is dat het boek vanuit verschillende personages geschreven is. Hierdoor leer je de verschillende personen in het boek goed kennen en leef je met hen allen mee. Ook lees je de verschillende verhaallijnen door elkaar, waardoor jij al meer weet dan de personages in het boek. Zo weet je dat Dan en Naomi op zoek zijn naar Lisa, terwijl Lisa zelf nog worstelt in het ziekenhuis met wie zij is.

Je leest mee in het levensverhaal van Lisa, de struggels die zij meemaakt en de keuzes waar zij voor komt te staan. Echter blijft dit allemaal vrij oppervlakkig en wil je meer lezen over de onrust bij Lisa. De onmacht van niet weten wie je bent is wat mij betreft onvoldoende uitgelicht.

Het boek speelt zich in het verleden af, maar is niet geschreven in ouderwetse taal. Dit maakt dat ik het boek gemakkelijk lees en niet afknap op de ouderwetse manier van schrijven. Diney heeft een eenvoudige, soms wat simpele, manier van schrijven. Echter is dat voor mij geen storende factor.

Toch weet Diney Costeloe ook liefde in het verhaal te brengen. Haar band met juffrouw Everhard, de liefdevolle ontmoetingen met Naomi en Dan en haar vriendschap met onder andere Billy. Het is een mooie roman over verlies, vriendschap en liefde. Wat mij betreft zeker een aanrader om te gaan lezen!