Machtig opgebouwde intermenselijke spanning

Hotel du Lac is mijn derde Michael Berg. Meisje op de berg vond ik al erg goed; de adrenaline uit Nacht in Parijs vond ik schitterend. Mijn eerste 5* zijn evenwel gereserveerd voor dit boek van hem.

Hotel du Lac vertelt het verhaal van Maarten Walda, een Nederlander die een tijdje in Oeganda heeft verbleven en nu tijdelijk naar Europa terugkeert om zijn vijftigste verjaardag te vieren. Hiertoe nodigt hij zijn oude vrienden Stefan en Hugo en hun vrouwen uit voor een weekendje in Frankrijk dicht bij de plaats waar hij zelf ooit is verwekt. Groot is hun verrassing wanneer hij hen voorstelt aan de liefde van zijn leven, Aisa, een zwarte schoonheid met wie hij wil trouwen en naar Oeganda terugkeren. Dat hij hen dit facet van zijn leven niet eerder heeft verteld, het leeftijdsverschil tussen Maarten en Aisa én haar huidskleur zogen voor eerste vooroordelen en strubbelingen tussen de voormalige vrienden. Dat Aisa, na een wilde nacht waarvan Maarten zich nog bijster weinig herinnert, verdwenen blijkt te zijn, slaat in als een bom.

Het boek zwenkt van het heden, Maartens wanhopige zoektocht naar Aisa en de reacties en van zijn vrienden, naar het verleden: Hugo's wat duistere verleden als koning van de krakersbeweging, Stefans ambities als pianist, Saskia's passionele relatie met Hugo en Maartens ongeoorloofde fascinatie voor haar. Wat is er destijds tussen de vrienden voorgevallen? En wat is er nu gebeurd?

Op een rustig maar gestaag tempo bouwt Michael Berg de spanning op. De interacties tussen de vrienden, hun verschillende drijfveren, hun kleine kantjes worden met een meesterlijke precisie en zonder mededogen beschreven. Qua sfeerschepping deed het boek me meer dan eens denken aan de Franse topfilm La Piscine. Bij het personage van Hugo kreeg ik steeds Philip Seymour Hoffman in zijn rol in The Talented Mr Ripley voor ogen. In elk geval zijn alle personages, inclusief randfiguren als de Franse inspecteur, bijzonder knap en intens uitgewerkt.

Hotel du Lac is geen flitsend boek als Nacht in Parijs, dat klopt. Maar meer dan dat boek kruipt het stilletjes onder je huid, zie je de personages voor je zoals ze zijn en voel je de spanningen, zie je de dialogen. Heel erg van genoten! Prachtboek! Als ik dan lees dat zijn uitgever dit boek (eerst?) niet hoefde, frons ik mijn wenkbrauwen en krab me op het achterhoofd....