poëtisch geschreven

Onzichtbaar mogen lezen met dank aan LetterRijn.
De cover van het boek wekt als lezer mijn nieuwsgierigheid, de twee schaduwen en de titel zorgen hiervoor.
Het verhaal wordt verteld uit het perspectief van de twee hoofdpersonages Diane en Hendrik.
Diane is een tiener die een slechte band heeft met haar ouders, haar beste vriend is haar hond Sebastiaan. Ze kampt met typische tienerproblemen en onzekerheden.
Hendrik is een gepensioneerde journalist die alleen woont en een stem hoort die hem helpt alles door te komen. Hij heeft ook een alcoholprobleem.
Wanneer hij een rare val maakt komen Diane en Hendrik met elkaar in contact en ontstaat er een aparte vriendschap.
“…haar handen glijden over haar glimmende lijf, ze lijkt blote da een naaktslak. De jongens liggen op hun buik te loeren als een roedel hyena's.”
Onzichtbaar is een mooi poëtisch geschreven roman. Dit is geen standaard Roman, dit is er een eentje met een mooie boodschap, door de mooie poëtische zinnen die gebruikt worden leest het boek vlot. Van Walsum zorgt ook voor de nodige humor in het boek, als lezer zit je regelmatig met een lach op je gezicht.
Wat ook leuk is, is het verschillend taalgebruik van Hendrik en Diane, zo merk je het leeftijdsverschil op tussen de twee, heel goed gedaan.
Het heeft wel eventjes geduurd voor ik er aan gewend was aan de schrijfstijl en voor ik in het boek zat, maar eens ik in het boek zat had ze me volledig mee.
Ze zet een mooie krachtige boodschap neer, je ziet ook de personages gedurende het verhaal evolueren, door hun vriendschap.
Het was een apart boek om te lezen, maar heb er wel van genoten. Het duurde eventjes voor ik in het verhaal zat, maar eens Van Walsum me mee had kon ik het niet meer weg leggen.
Ik geef het boek dan ook drie sterren.