Het argument bij uitstek om nederlandstalig te gaan lezen

Nienke Pool kon als Hebban-recensent al menig Scifi en Fantasy boek aan haar kritisch oog onderwerpen en waagde zich vanuit deze optiek aan het voortbrengen van een eigen volwaardig schrijfsel. Haar jarenlange ervaring die ze opdeed bij het produceren van diverse kortverhalen speelde net als haar grote liefde voor historiek, een belangrijke rol bij haar boek “Falco en de gestolen Stympha’s”. En weet je wat? Ze kent de knepen van het vak als geen ander.

De lezer wordt voorgesteld aan de wereld van Falco en de zijnen, net na een grote ramp die de bewoners betitelen als de “Melt Down”. Eén van de rassen die de planeet bevolken, de Alkeiden, zijn daarbij opgestaan en teisteren de andere bewoners met een heerschappij van terreur en angst. Ze trekken al rovend rond en stelen de kostbaarheden van de overige volkeren. Bij de stam van Falco, die gekend staan als vogelvolk, roven ze de Stympha’s weg (de mythische vogels met scherpe klauwen en een voorliefde voor het opeten van oogballen). Falco, die als zoon van de stamleider na diverse voorvallen als persona non grata wordt beschouwd, besluit deze gebeurtenissen niet zomaar over zich te laten gaan en trekt erop uit om de Stympha’s te bevrijden. Tijdens deze zoektocht leert hij zijn eigen wereld kennen en ontmoet een schare aan diverse personages, elk met hun eigen zwaktes en bijzonderheden. Hoe langer zijn zoektocht echter duurt, hoe meer hij tot de ontdekking komt, dat niets uit het heden en verleden is wat het lijkt.

De schrijfster neemt het beste wat scifi, dystopie en fantasy te bieden hebben en creëert daarmee haar eigen wondermooie woestenij. Het plot blijft ten allen tijde puur en trouw aan zijn opzet zonder daarbij al te breed uit te waaieren naar de quasi verplichte nummertjes in het genre, als romantiek en ingewikkelde relaties. Alhoewel die er onderhuids toch steeds onbewust aanwezig zijn.
Naar het einde van het verhaal neemt de scifi-inslag een lichte overhand, maar dit zonder zich daarbij aan overdaad schuldig te maken. Alhoewel de continuïteit van het verhaal daarbij heel even de pedalen verliest, ondervindt de lezer daar niet lang de gevolgen van en kan die al gauw weer de draad oppikken.

Door de veelheid aan personages is dit geen boek dat zich er makkelijk toe leent om tussen twee leesbeurten lange tijd aan de kant te worden gelegd. De eigenlijke verhaallijn blijft echter steeds hoog op de spanningsboog, waardoor we ons geen reden kunnen voorstellen waardoor een lezer zich hieraan zou kunnen bezondigen.

Onder het jeugdige uiterlijk van de cover gaat een volwassen cross-over fantasy schuil die zonder twijfel nog vele harten zal veroveren. Nienke Pool weet met haar Falco te scoren en bewijst dat we niet meteen naar vertaald werk moeten grijpen om sterke fantasy te lezen.