Niet een foutloos, wel een verslavend debuut...

De laatste jaren is onder boekenliefhebbers, Young Adult aan een ware opmars bezig. Het betreft zowel boeken die net niet onder de volwassen sectie van een bepaald genre te vatten vallen, als schrijfsels die net iets te zwaar zijn om jeugdige lezers te kunnen bekoren. Niettegenstaande de benaming Young Adult relatief nieuw is, bestaat deze categorie al geruime tijd. Net zoals de term literatuur zegt dit echter meer over het beoogde doelpubliek, dan de uiteindelijke lezers. Zo kiezen steeds meer volwassenen voor een Young Adult boek, mede onder invloed van de vele Engelstalige releases die onze contreien al dan niet verfilmd aandoen. Denken we maar aan De Labyrintrenner, De Hongerspelen, Twilight of Divergent.

Sandra Vets, ook gekend onder haar schrijverspseudoniem S.J. Paul richt zich voor haar debuut meteen als één van de weinige Vlaamse schrijvers tot deze doelgroep.

heteilandcoverStef Peeters, een zestienjarige jongeman, komt op een onbekend eiland terug bij bewustzijn na een niet nader bepaald voorval. Hij kan zich echter niet herinneren hoe hij daar is terecht gekomen. Het Eiland lijkt op het eerste zicht verlaten, maar wanneer hij op verkenning gaat, komt hij in contact met een handvol jongeren dat op het eiland woont in een soort commune. De jongeren hebben geen weet van de moderne buitenwereld en lijken op het eerste zicht perfect gelukkig in hun idyllische samenleving. Stef kan zich echter niet vinden in een leven zonder zijn familie en vrienden en gaat op zoek naar een uitweg van dit eiland. Tijdens zijn zoektocht leert hij de gevaren kennen die overal rond hen schuilen en ontdekt hij al snel dat het eiland een eigen leven leidt.

De lezer wordt van bij de aanvang van het verhaal in het hele gebeuren ondergedompeld. Met korte ritmische zinnen geeft de schrijfster haar hoofdpersonage niet de tijd zich ten volle van zijn omgeving bewust te worden, maar draaft de openingssequentie op hoog tempo verder. Naarmate het verhaal vordert en de rust voor het hoofdpersonage wat terugkeert, volgt ook het verhalend karakter deze lijn en neemt de schrijfster de tijd om wat beschrijvender de plot uit te werken.

Naargelang hun bijdrage tot het verhaal, worden de personages met wisselende diepgang uitgewerkt. Ook romantiek is in mindere mate in het plot verweven, al voelt dit eerder aan als obligaat gegeven door het plotse karakter binnen de verhaallijn. Van ontluikende liefde voor het hoofdpersonage is geen sprake, het is eerder iets wat hem en de lezer op een bepaald moment overkomt.

De gebeurtenissen in het verhaal volgen elkaar in hoog tempo op, zodat er geen tijd is om als lezer je gedachten te laten afdwalen. De schrijfster koos er tevens voor om niet te gaan voor een uiterst rechtlijnig verhaal, maar voorzag het plot van voldoende wendingen om haar publiek telkens op het verkeerde been te zetten en geboeid te houden. Helaas is het hoge verhaaltempo niet over de gehele lijn een succes. De strak geregisseerde verhaallijn laat geen ruimte voor lyriek, waardoor bij momenten het verhaal als objectieve verslaggeving aanvoelt.

Door het hoge verhaaltempo en beperkte diepgang balanceert het verhaal tevens op het dunne randje tussen oudere jeugd en young adult.
S.J. Paul maakte de dappere keuze om niet netjes binnen de lijnen van de populaire genres te gaan kleuren en zet met een treffende combinatie van fantasy, thriller en mysterie haast een eigen genre op de kaart. Ondanks de schoonheidsfoutjes die af en toe de kop opsteken is dit een opmerkelijk debuut. We kijken alvast uit naar de volgende delen van dit vierluik.