Supergeslaagde Fantasy van eigen bodem

Het gebeurt niet vaak dat fantasy uit eigen land op de redactie wordt aangeleverd om van een recensiebeurt te voorzien en het kwam dan ook als een verrassing dat we door Celtica Publishing werden gevraagd om het debuut van Evi F. Verhasselt door te nemen. Ervaring leert ons dat echte fantasytalenten van eigen bodem maar dun gezaaid zijn, maar, bewijst dit boek, ze zijn er wel degelijk.

In De Tranen van Tataneh krijgt het godenkind Tataneh van haar vader (de schepper), de kans om haar eigen planeet tot leven te wekken en die te bevolken met de door haar bedachte creaturen. Met veel enthousiasme gaat ze aan de slag en schenkt elfen, trollen, menselijken, tovenaars en nog meer van dat moois een bestaan op haar nieuwbakken planeet Aedon. Haar broer Irannon weet echter met zijn afgunst geen blijf en besluit om de planeet te besmetten met enkele drakeneieren. Daar de draken een grote bedreiging zijn voor het leven op Aedon, schakelt Tataneh haar moeder in om de draken te laten inslapen.

Daarmee is echter niet alles gezegd, want de wezens van Aedon leiden hun eigen leven en niet iedereen is ter goeder trouw. Prins Abromar probeert met behulp van zijn hoftovenaar Gatorro de heerschappij over Aedon in handen te krijgen en wekt de draken. De bewoners van de planeet bereiden zich voor op een ware veldslag.

Dit debuut van Verhasselt is een fantasyepos dat bij momenten voorzichtig de grenzen van science-fiction op zoekt. Het is aanvankelijk wat wennen aan de vele perspectiefwissels die de schrijfster gebruikt om de vele personages die het boek rijk is, met voldoende diepgang voor te stellen. Maar eens de initiële voorstellingsronde voorbij is, raakt de vaart in het verhaal en heeft de lezer geen moeite meer om de ongebruikelijke namen uit elkaar te houden. Het is dan ook aan te raden om de eerste honderd of wat pagina’s in één leesbeurt door te nemen. Niettegenstaande de veelheid aan leven die de planeet Aedon rijk is, voelt het verhaal nooit als zwaarwichtig aan, en Evi F. Verhasselt weet met lyrische teksten de spanningsboog hoog te houden. Het uiteindelijke resultaat is een beklijvende, gestructureerde verhaallijn die op geen enkel hiaat in de interne logica te betrappen valt. Het is eveneens even wat wennen aan het ongebruikelijke kleine lettertype, al kan het geenszins als storend getypeerd worden.

Celtica Publishing bewijst met deze uitgave dat er ook in ons eigen taalgebied heel wat kwaliteit te vinden is en Evi F. Verhasselt kan met dit debuut zonder blozen de vergelijking aan met gevestigde waarden als Hennen of Feist. Een aanrader van formaat die garant staat voor uren leesplezier. We kijken alvast uit naar haar toekomstige projecten.