Origineel concept dat wat TLC kan gebruiken

Dat Boek10 een kans geeft aan de mindere goden van het schrijversdom of beginnende auteurs, dat wisten we al langer, en dat daar vaak juweeltjes tussen zitten dat wisten we ook al. Maar het blijft toch iedere keer een aangename verrassing als wederom een titel van de jaarlijkse lichting mij een leuke leesbeurt weet te verschaffen. Ik ben nogal grote fan van alles wat YA en voornamelijk dan Fantasy en Scifi is, en vandaar sprong Doodgewoon me al meteen in het oog. Carla Scheepstra neemt met haar verhaal afstand van de klassieke benadering van zombies en de magere Hein en brengt haar lezers een sympathieke versie van deze verschijningen. Zelfs in het plot duidt ze meer dan eens de verschillen met wat ons dagdagelijks in horrorfilms en -series wordt voorgeschoteld. De hoofdpersonages worden als uiterst menselijk neergezet, waarin elke lezer uit de doelgroep zich meteen zal herkennen, met bijhorende tekortkomingen en emoties. En daar moet ik meteen duiden, dat het verhaal zelf niet zozeer voor een YA-publiek is bedoeld, maar eerder voor de tussengroep van gevorderde jeugdlezers. Niet alleen omwille van de laagdrempelige schrijfstijl en dito taalgebruik, maar ook omdat heel wat elementen die zo typisch zijn aan een doorsnee YA-verhaal hier ontbreken. Scheepstra vertelt haar verhaal op vlotte wijze en heeft de plot netjes gestructureerd. Helaas is deze eerste uitgave niet foutloos. Los van de gebeurlijke schrijffouten in het verhaal, stoot de wat meer ervaren lezer af en toe op gebreken in de verhaallijn. Maar het moet gezegd, met een vleugje TLC, een grondige redactie en misschien wel een flashy hardcover omslag is dit een titel die gegarandeerd over de toonbank zal vliegen. Voor een jonger (dan mij) en niet zo kritisch publiek, is dit een voltreffer.