Een beklijvende thriller

Lydia van Houten is met Prooi niet meer aan haar proefstuk toe. Ze bewees met haar voorgaande titels, dat ze een rijzende ster is in het thrillersegment. En ook met Prooi zet ze deze trend verder door. De verhaallijn komt aanvankelijk nogal traag van start en biedt de lezer een inzicht in de leefwereld van het hoofdpersonage. Dit wekt de indruk dat je eerder met een roman dan een thriller te maken hebt. We wordt meteen duidelijk dat het hier om een vrouw gaat die quasi in het onderste segment van de maatschappij vertoeft. Slechts weinig lezers zullen zich met haar leefsituatie kunnen vereenzelvigen. Wat niet wegneemt dat de schrijfster erin slaagt om een realistische setting op de pagina's te toveren, waardoor het niet lang duurt voor haar publiek zich in het plot kan inleven. De personages worden naargelang hun rol in het verhaal met variërende en passende diepte uitgewerkt. Het eerste kwart van het verhaal, zal de kritische thrillerfan wat op zijn of haar honger blijven zitten, maar wanneer de gebeurtenissen daarna in een stroomversnelling terecht komen, wordt deze kleine tekortkoming meer dan goed gemaakt. Het verhaaltempo wordt vanaf dat moment aardig opgekrikt en de aanzet wordt gegeven voor de opbouw naar een haast filmische climax. Lydia van Houten neemt met elke nieuwe titel haar plaats in het genre met meer overtuiging in en alhoewel nog wat schoonheidsfoutjes kunnen worden opgemerkt, zal iedere thrillerliefhebber die de tijd neemt om de eerste vijftigtal pagina's door te worstelen, worden getrakteerd op een sterk eindproduct.