Allemaal net niet...

Stervensgelukkig vertelt het verhaal van Ottila McGregor die 30 jaar is en stopt met drinken en haar wilde leven. Dit verhaal wordt verteld door middel van een journal waarin e-mails, bonnetjes, briefjes etc. verwerkt zijn en daar zit voor mij nou net het lastige stuk. Het leest niet makkelijk door en het is een rommelige schrijfstijl . De verwachting was een chicklit te lezen met veel humor erin en dat was het dus net allemaal niet. Het is eigenlijk een heel triest verhaal, maar dat wordt met een beetje rare humor en schrijfstijl in het boek verwerkt en dat vind ik jammer. Was het boek cynischer of meer humoristisch geweest dan had ik het meer kunnen waarderen. Maar ik heb het boek wel uitgelezen omdat ik toch wel nieuwsgierig bleef naar het verhaal en of het Ottila zou lukken om “stervensgelukkig” te worden, want dat gun je haar wel al lezend in het boek.