De laatste verhalenweefster

De Laatste Verhalenweefster vertelt het verhaal van Kate Baker, advocaat bij Guatamala’s grootste oliemaatschappij T-Petrol en Lupe, verhalenweefster en tevens de laatste overlevende van de uitroeiing van het Maya-dorp El Sede de Ixchel. Het lijkt alsof de twee hoofdpersonages niet verder van elkaar hadden kunnen verschillen. Wanneer Kate ontdekt dat haar vader verantwoordelijk is voor de gruweldaden die in El Sede de Ixchel hebben plaatsgevonden staat haar leven op het punt om drastisch te veranderen. Al snel kruist haar pad met dat van Lupe, die de dochter van haar vroegere geliefde nanny blijkt te zijn.

In het boek zie je hoe zowel Kate als Lupe gedwongen worden om keuzes uit het heden en verleden opnieuw te evalueren. Beide personages brengen nieuwe inzicht in het leven naar voren en ontwikkeling die daarop volgt is prachtig beschreven. De manier waarop Marita inhaakt op thema’s zoals liefde, familie en trouw doet aan alsof het iets is wat ze al vele eerdere boeken beschreven heeft.

Naar mijn mening is dit een erg mooi uitgevoerd werk binnen het magisch realisme. Het verhaal is verwonderlijk van begin tot eind, maar nooit te ver gezocht. Er wordt op een waardige wijze een eerbetoon geleverd aan stukje Guatemalteekse cultuur. Het minst sterke punt aan dit boek vond ik het einde, waarbij zaken elkaar op een iets te hoog tempo geïntroduceerd werden. Toch vond ik het geen slecht einde. Het had wat mij betreft alleen iets rustiger gemogen. Maar goed, je hoort mij dan ook nooit klagen over dikke boeken.

Mijn uiteindelijke beoordeling van dit boek is 4 van 5 sterren. De Laatste Verhalenweefster mag dan Marita Coppes’ debut zijn, het is overduidelijk dat ze een ervaren verhalenvertelster is. Ik kan alleen maar hopen dat er nog vele boeken zullen volgen!

Ik heb dit boek gekregen van uitgeverij Ambo|Anthos in ruil voor een eerlijke review.