Een beetje teleurgesteld

Dit boek heeft hier vele mooie kritieken gekregen: Over de korte inhoud ga ik het niet te veel hebben die staat in de meeste recensies. Ik ben met hoge verwachtingen aan dit boek begonnen maar na het lezen blijf ik op mijn honger zitten. Het boek is een niet waar gebeurd verhaal. Ik benadruk dit graag omdat veel boeken uit WO2 gebaseerd zijn op een waar gebeurd verhaal. Het boek speelt zich af in WO2 maar ook daarna. De oorlog leeft verder ook als het vrede is: Het verhaal gaat over moeder Josefien en Lise: Een katholieke kroostrijke familie die in oorlogstijd tracht te overleven: Josefien die niet de moed had om zich te ontfermen over een Joods kind. Het trauma blijft na de oorlog verder Josefien haar leven beheersen. Dochter Lise zoekt haar weg en dit bots af en toe met de Katholieke moraal: Het boek leest vlot als een soapverhaal en de 300 blz heb je snel achter de kiezen. Toch vind ik het geen goed boek: Het boek bestaat uit twee dimensionele personen: Het is vrij voorspelbaar als een stripverhaal en de clichés stapelen zich op. Mij ging het met momenten ergeren. Als het de bedoeling was om een tijdsgeest weer te geven vind ik niet dat de auteur daar in geslaagd is. Vadertje Drees, Selveras, de eerste wasmachine, een homobroer.... Je ziet het van ver aankomen. Het is alsof er met een checklist bij de hand geschreven is. Tijdens het boek voel je al dat het leest verhaal als een goede stationsroman. Na het beëindigen van het boek blijf je achter met het gevoel was dit nu dat boek dat zo goed beoordeeld is?