Personages komen goed tot leven in 'Moederziel'

Marelle Boersma behandelt in ‘Moederziel’ een interessant onderwerp, namelijk de (wankele) relatie tussen een moeder en haar dochter. Het boek start met een proloog die ervoor zorgt dat je meteen geboeid bent. Wat wel jammer was, is dat deze proloog in hoofdstuk 29 grotendeels herhaald wordt. Het verhaal speelt zich in het heden af, maar door de schuingedrukte hoofdstukken die over het verleden gaan ontdek je langzaamaan hoe de relatie tussen Myrna en Josje tot stand is gekomen.

In het boek komen verschillende boeiende personages voor, die elk hun eigen plek in het verhaal hebben. Ik had wel meer willen lezen over dochter Josje. Door de hoofdstukken uit het verleden leer je haar wel wat beter kennen, maar ik had na het lezen van het boek nog best wat vragen over dit personage.

In het begin leest ‘Moederziel’ als een roman en verandert het uiteindelijk in een (psychologische) thriller. In het gehele boek is een spanning echter wel voelbaar, vooral tussen moeder en dochter. Josje lijkt het hele leven van haar moeder over te willen nemen. Ik heb me regelmatig aan haar geërgerd en vroeg me af waarom Myrna er niet wat vaker tegenin ging. De hulpeloosheid die Myrna af en toe heeft door haar ziekte, is bijna voelbaar voor de lezer. Op bepaalde momenten wil je haar graag helpen, als anderen dat niet (voldoende) doen. Knap hoe de auteur het voor elkaar heeft gekregen dat de personages echt tot leven kwamen.