Het huis van de maskers liet zich gemakkelijk uitlezen maar dit boek waarin D. Cree Black zich opnieuw inzet, ditmaal voor een jongen die door een of meerder geesten (dat is in het begin van dit boek nog niet helemaal duidelijk) bezeten is, is wat mij bertreft in geen enkel opzicht overtuigend. Dr. Cree Black als medium zegt hier zelf over dat geesten sterke emotionele gemoedstoestanden, onoploste gevoelens zijn die zich in verschillende vormen kunnen manifesteren. Aannemelijk of niet, zij gaat verder. Bezetenheid houdt in dat een wezen in je leeft dat zijn energien via jou zenuwen en kronkels van de hersenen binnendringt en in je nestelt. Al sta ik daar bijzonder sceptish tegenover, ik heb me nooit in bovennatuurlijke verschijnselen verdiept maar ik denk dat die er zouden kunnen zijn. Waar Hecht mij te ver in gaat is als hij schizofrenie enigszins parallel laat lopen aan bezetenheid. Hier wordt ik toch wel heel terughoudend. Exorsisme als therapeutische behandeling van schizofrenie??? Dat wordt niet letterlijk beweert maar wel dat de moderne therapeutiche behandelingen t.a.v. epilepsie, hysterie en schzofrenie electroshocks en lobotomie zijn. Amerika het land van de onbegrensde mogelijkheden ... Nu zelfs voor Amerika lijkt dit me dat toch tamelijk achterhaald.
Afgezien daarvan vind ik het boek allerminst geloofwaardig en mis ik de spanning en de manier waarop Hecht zijn personen zoals in zijn vorige boeken zo boeiend wist te maken. Eigenlijk alles waardoor ik er zo opgebrand was dat er weer een nieuw boek van hem zou verschijnen.
Hij heeft voor mij niet afgedaan maar ik hoop wel dat hij niet in gaat op de vraag 50 boeken met een hoog parapschologisch gehalte (lees dankwoord) te schrijven.