De duivel van Florence

    Lucretia Grindle is geboren in Sherborn,
Massachusetts. Ze is freelance journaliste geweest in Engeland,
Canada en de VS. Ze woont met haar man afwisselend in Engeland en
de Verenigde Staten. 'De duivel van Florence' schreef ze nog voor
'Villa Triste' en 'De verloren dochter', die ook bij A.W Bruna zijn
verschenen.     Op een hete zomerdag in Florence wandelt
de Amerikaanse Mary Warren een schaduwrijke tuin in. Vanuit het
niets wordt zij aangevallen door een gemaskerde man met een mes. Ze
ziet nog net haar echtgenoot aan komen rennen en neergestoken
worden, voordat ze het bewustzijn verliest.   Al eerder zijn
twee jonge vrouwen op brute wijze vermoord, maar wonder boven
wonder overleeft Mary de aanval. Een jaar later kan zij geen rust
vinden in haar woonplaats Philadelphia, haar littekens zijn een
blijvende en pijnlijke herinnering. Uiteindelijk besluit Mary terug
te keren naar Florence en haar vriend Pierangelo. Hier wil ze haar
leven weer oppakken.     En dat lijkt haar te lukken,
totdat er weer een lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden. Maar
de man die Mary aanviel en haar echtgenoot doodde, is inmiddels
omgekomen bij een ongeluk. Is er een copycat-killer aan het werk...
of is er meer aan de hand?   Na het lezen van de eerste
hoofdstukken had ik niet gedacht dat ik het boek toch leuk zou gaan
vinden. Ik worstelde me in het begin door de hoofdstukken heen.
Door de vele personages en Italiaanse namen bladerde ik regelmatig
terug om te kijken wie wie ook alweer was. Daardoor raakte ik mijn
concentratie kwijt. Maar ik ging door en ik werd echt verrast: mijn
moeite werd beloond. Ik leerde het personage Mary beter kennen en
ik werd echt nieuwsgierig naar het verloop van het verhaal en naar
het plot.  Het is geschreven vanuit het perspectief van Mary.
Het katholieke geloof heeft een grote rol in het verhaal (wat
overigens niet storend is). Ik kon me heel goed verplaatsen in Mary
en haar teleurstelling in de Katholieke kerk en haar vraagtekens
daarbij. Ik als lezer kreeg zelf mijn twijfels en dacht met Mary
mee. De schrijfster geeft een goed beeld van de stad. Je proeft de
Italiaanse sfeer. Ik wilde eerst 2.5 sterren geven doordat ik in
het begin regelmatig terug moest bladeren en mijn hoofd niet bij
het verhaal kon houden, maar doordat ik toch op een gegeven moment
geraakt was en het verhaal goed is afgewerkt geef ik het toch 3
sterren