gevangene van de nacht

München is in 1933 een broeinest van onrust en gevaarlijke
geheimen. Gretchen Müller groeit op tussen de leden van de
nationaal socialistische partij onder de hoede van haar oom Dolf.
Zij is zijn favoriet en hij beschermt haar sinds de dood van haar
vader. Maar Dolf is niemand anders dan Adolf Hitler en Gretchen
gehoorzaamt hem te allen tijde.   Dan wordt ze verliefd op de
jonge Joodse journalist Daniël. Hij beweert dat haar vader is
vermoord door een nazikameraad. Gretchen zoekt naar antwoorden bij
haar familie, die ze altijd zonder meer vertrouwde. Durft ze in de
zoektocht naar de waarheid haar hart te volgen - ook als de levens
van Daniël en haarzelf op het spel staan?    Anne
Blankman groeide op in een klein stadje in de buurt van New York en
woont inmiddels met haar man in Virginia. Toen ze twaalf was las ze
het dagboek van Anne Frank en haar fascinatie voor Annes leven en
de Tweede Wereldoorlog leidde uiteindelijk tot het idee voor haar
debuut 'Gevangene van de nacht'.   Dit is Anna Blankmans
debuut en wat voor één! Ik ben er stil van en dat gebeurt niet
gauw. Hoewel 'Gevangene van de nacht' een fictief verhaal is, is
veel ervan geworteld in de werkelijkheid.    Anna heeft
een fijne schrijfstijl en de personages zijn goed uitgewerkt.
Gretchen is zeventien jaar, na de dood van haar vader ontfermt
Adolf, een oude vriend van de familie, zich over haar, haar moeder
en broer. Gretchen is het oogappeltje van Adolf. Gretchen komt voor
keuzes te staan die haar leven voorgoed zullen veranderen. Tijdens
het lezen liepen de rillingen over mijn rug, het is zó goed
beschreven. Ik voelde als lezer haar emoties: haar angst, haar
boosheid. Ik wilde soms in het boek kruipen om haar te waarschuwen,
want wat was ze soms naïef.    'Niets is zo aangenaam als
het vormen van een jong schepsel - een meisje van achttien of
twintig, nog kneedbaar als was.' - Adolf Hitler   Het boek
start met dit citaat en tijdens het lezen gingen mijn gedachten
regelmatig terug naar dit citaat. Ik vond het eng om te lezen dat
Adolf Gretchen en natuurlijk vele anderen kon bewerken als was.
Haar was ingeprent dat Joden monsters waren en alles wat haar oom
Adolf zei, geloofde ze. Ik vond het fijn om aan het eind een
persoonlijk noot van de auteur te lezen. Welke personages fictief
waren en welke niet, hoe het met sommige bestaande personages is
afgelopen en hoe dit verhaal tot stand is gekomen, evenals het
titel van het boek. Anne Blankman heeft zich duidelijk goed
verdiept in een en ander en laat het duidelijk zien.   
Dit is het eerste deel van een trilogie, volgend jaar komt het
tweede deel uit. Ik kijk er naar uit. Chapeau Anne Blankman!