Kabbelend met schijn van spanning

In een Agatha Christie-achtige setting speelt het verhaal zich af. Een afvalinstituut, met merkwaardige gasten en een bijzonder koppel aan het hoofd. Op een kwart van het boek dacht ik dat er elk moment een lijk uit de kast zou kunnen komen. Maar niets bleek minder waar, er gebeuren de nodige merkwaardige dingen en het verhaal blijft boeiend om te lezen, maar spannend wordt het niet. Diepgaand wordt het ook niet, verwacht geen diepfilosofische beschouwingen op gewicht en uiterlijk, maar toch word je erdoor aan het denken gezet. Het verhaal verrast en is humoristisch, dus ik kan het zeker aanraden.