Sterk en vernieuwend

In dit bijzondere en fantasie volle verhaal bestaat Londen meer dan één keer. Kell maakt onderscheidt tussen ze door ze kleuren te geven. Rood Londen waar men magie kan beoefenen. Grijs Londen dat vervuild en saai is, zonder magie. Wit Londen waar men vecht om controle over magie te krijgen. En dan is er nog Zwart Londen, waar eigenlijk niemand meer over durft te praten. Kell is een magiër en kan als een van de weinigen tussen de verschillende Londens reizen doormiddel van bloedmagie. Tijdens het overbrengen van een boodschap komt hij Laia tegen, een zakkenroller uit Grijs Londen. Laia vindt haar leven maar saai, heeft nauwelijks meer iets om voor te leven, maar als ze Kell tegenkomt verandert er iets. Hun ontmoeting zorgt voor een hoop problemen maar zo belanden ze samen in een avontuur waarvan ze niet weten hoe het zal aflopen. Er ligt gevaarlijke magie op de loer en zij zijn de enigen die alle Londens kunnen redden van de ondergang. Maar iemand werkt hen tegen, iemand net als, of misschien nog wel sterker dan Kell.

In de eerste hoofdstukken van het boek krijg je als lezer ontzettend veel informatie. Als je dit niet verwacht, kan het nogal overweldigend overkomen. Je kunt het het beste over je heen laten komen en verder lezen tot het verhaal echt op gang komt. Dan maak je kennis met Kell en wie hij werkelijk is. De settings in de verschillende werelden worden vanaf het begin goed neergezet door de omgeving duidelijk te schetsen en de lezer kennis te laten maken met verschillende mensen uit de verschillende werelden. Op die manier leer je de verschillen nog beter kennen dan alleen de uiterlijke verschillen. Het verhaal kwam niet echt langzaam op gang, maar door de hoeveelheid informatie leken sommige bladzijdes wat langer te duren voordat er meer actie in het verhaal kwam.

Want zodra Kell en Laia elkaar ontmoetten, begon het verhaal eigenlijk pas echt. Hier heb je als lezer op gewacht en je raakt benieuwd naar wat er allemaal nog staat te gebeuren. De magie wordt als iets moois en oneindigs beschreven, maar ook iets gevaarlijks en dodelijks. Daar kom je als lezer in het begin van het verhaal al snel achter. Zeker omdat Zwart Londen nog zo mysterieus en kwaadaardig leek te zijn. Wat is daar nou eigenlijk gebeurd en komen Kell en Laia daar misschien ook ooit terecht? Ook de manier waarop de personages zich ontwikkelen in het verhaal was wel sterk. Ze hebben allebei zo hun redenen om afkeer jegens elkaar te voelen, maar aan de andere kant zijn ze ook geïnteresseerd en benieuwd naar elkaar. Want ja, Laia ontmoet nou niet elke dag zo een bijzondere magiër als Kell. En Kell ontmoet ontzettend veel mensen, zeker door de positie die hij bekleed in het dagelijks leven én als magiër. Maar Laia weet toch iets bij hem te raken. Iets waarvan hij dacht redelijk immuun voor te zijn.

Gaande het verhaal groeit de dreiging die Kell en Laia achtervolgt. Ze hebben zich in de problemen gewerkt en moeten nu met de consequenties dealen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Laia staat erop om Kell te helpen, ondanks dat hij ervan overtuigd is dat iemand zonder magie ten dode is opgeschreven voor de missie waaraan hij wil beginnen. Maar Laia laat zichzelf niet kennen. Ze is een doorzetter en dat begint Kell steeds meer te merken. De humoristische kanten van beide personages komen ook regelmatig even boven water en dat geeft tussendoor weer een luchtigere tint aan het verhaal. De manier waarop de magie in het verhaal wordt verwerkt is erg realistisch, alsof het in onze wereld stiekem eigenlijk ook bestaat, maar we er een tijd geleden van zijn gescheiden, op een enkeling na. V.E. Schwab heeft me met dit boek weer in magie laten geloven.