Een nieuwe dageraad

De rebellen lijken verslagen. Een groot deel is gevangengenomen, anderen zijn gewond en kunnen Amani niet meer steunen, of zijn omgekomen tijdens de strijd. Maar Amani is nog niet klaar. Ze is vastbesloten om het rebellenleger te gaan leiden. De sultan van Miraji weet wie hem op die hielen ziet en doet er alles aan om de rebellen te dwarsbomen. En alsof dat nog niet genoeg is, merkt Amani dat haar krachten af aan het nemen zijn en ze is bang dat ze op een gegeven moment helemaal verdwijnen. Ze is vastbesloten om de Sultan te verslaan, maar met haar kleine groepje is ze er niet zeker van of haar dat zal lukken of hen juist allen de dood in jaagt.

Vanaf het eerste hoofdstuk wordt je weer in het spannende verhaal van Amani en haar vrienden getrokken. Maar na die ontploffing, leek het verhaal even stil te staan. Na even doorploeteren, komt het uiteindelijk wel weer op gang, maar dat was anders dan de eerste twee delen. Toch wil je waarschijnlijk maar al te graag weten hoe het avontuur van Amani af loopt.
Het iet wat trage begin, had voor mij niet zozeer met de schrijfstijl te maken, want Hamilton schrijft voornamelijk vanuit de eerste persoon en dat leest naar mijn mening het fijnste. Wat er wel mee te maken had voor mij waren de perspectiefwisselingen. Het waren er niet heel erg veel in dit boek, maar wanneer een hoofdstuk een ondertitel heeft, weet je al genoeg. Het was dan maar de vraag over welk personage het ging. Er werd meer verhalend geschreven, een soort alwetende persoon. Dit kan, zeker in het begin, voor wat verwarring zorgen. Sommige personages hadden namelijk ook twee namen, een rebellen naam en een eigen naam.

Alsnog is er niets op te merken aan de originaliteit van het verhaal. Het speelt zich in een heel andere setting af dan je waarschijnlijk van veel YA of Fantasy verhalen gewend bent en dat zorgt voor een fijne afwisseling. De manier waarop de woestijn een grote rol speelt in het verhaal wordt goed uitgewerkt.

Het verhaal is niet altijd koek en ei, en Alwyn weet goed hoe ze dat aan de lezer moet overbrengen. De personages maken af en toe moeilijke tijden door en zij weet de gevoelens en narigheden erg goed weer te geven met reacties van personages en momenten van stilte waarin rouwverwerking plaats kan vinden. Desondanks heeft het verhaal ook veel actie en af en toe wat humor en die elementen wisselen elkaar goed af.
Een prima reeks om te lezen als je eens net even een anders soort YA/Fantasy boek wilt lezen.