Sterk verhaal over liefde, doorzettingsvermogen en onderdrukking

Enkele jaren geleden moest Lei machteloos toekijken hoe de onderdanen van de Demon King haar moeder meenamen. Zeven jaar later zijn ze terug en nu komen ze voor haar. Elk jaar worden er acht prachtige meisjes uitgekozen om de Demon King te dienen. Velen meiden dromen erover om die plek in het Paper House te krijgen. Lei niet, zeverafschuwt de Demon King met alle vezels in haar lichaam. Maar wanneer de mannen van de koning haar dorp opnieuw binnenvallen en hun ogen op haar vallen, wordt er een grote uitzondering gemaakt. Een negende meisje zal dit jaar naar het Paper House worden gebracht. Alleen weten ze niet dat Lei niet zoals de andere meisjes ook van de Paper caste is, er zit vuur in haar bloed. En ze is vastbesloten om terug te keren bij haar vader. Maar binnen de muren van het paleis, is het moeilijker om zich aan haar belofte te houden dan ze had gedacht. Ze wordt in de gaten gehouden, er worden dingen van haar verwacht die ze niet wilt doen en alsof dat nog niet genoeg is, wordt ze verliefd.

Na het lezen van de flaptekst, had ik niet verwacht dat het verhaal toch heel wat bovennatuurlijke elementen zou bevatten. Zo bleek namelijk dat de mensen die in de Ikhara leven opgedeeld zijn in verschillende castes. De laagste: de Paper caste, waar Lei onder valt. De Steel caste waar alle half-mens half-demon onder vallen en de Moon caste waar alle demons bij horen. En ondanks dat de Steels en Moons nog redelijk veel menselijke trekken hebben, heersen zij over Ikhara. Deze splitsing in een land is niet geheel nieuw en verrassend in het verhaal, maar legt wel een interessante basis waar de auteur goed over nagedacht heeft. Ook het feit dat er acht meisjes, in dit geval negen, worden uitgekozen is ook niet helemaal nieuw. Denk aan ‘De Selectie’, ‘The Glittering Court’ en ‘The Jewel’ series. Maar tóch is dit verhaal weer heel uitzonderlijk uitgewerkt. Ondanks dat de meiden een soort van strijd voeren wie het vaakst door de koning wordt gekozen, hebben ze allemaal dezelfde rol. Maar niet iedereen is even blij met de rol die ze vervullen en veel van de meisjes hebben zo hun geheimen en redenen om de koning op deze manier te gaan dienen.

De Demon King wordt dusdanig sterk, intelligent en krankzinnig uitgewerkt, dat je al lezer niet anders kan dan een hekel aan hem krijgen. Hij gebruikt de meisjes uit de Paper caste alleen voor zijn eigen plezier en zet ze aan de kant als hij genoeg van ze heeft. Maar daar is Lei niet over te spreken. Haar haat jegens hem groeit in het verhaal en als lezer merk je hoe gevaarlijk en onacceptabel haar gedrag en haar gedachten eigenlijk zijn. Er gebeuren namelijk ook dingen met de andere acht meisjes, waardoor de spanning hoog blijft en het gevaar nooit dan te nimmer zal wijken om Lei vrij pad te geven om de koning iets aan te doen. Maar de Demon caste is sterker en blijken ook slim te zijn. Elke vorm van verzet wordt opgemerkt en de kop ingedrukt.

Onderdrukking en misbruik staan centraal in het verhaal en ondanks dat er gruwelijke dingen gebeuren, blijft het toch redelijk goed te lezen en er wordt niet ál te diep in detail getreden. Dat zorgt ervoor dat de serieuze boodschap en onaangename gang van zaken toch wel centraal staan maar niet de overhand hebben. Want toch weet de auteur hoop, liefde en doorzettingsvermogen goed uit te laten komen bij de meiden.