Nooit Meer

Ik ben even sprakeloos. Ik weet even niet hoe ik deze recensie moet beginnen. Toen ik de laatste bladzijde van Colleen Hoovers ‘Nooit Meer’ had gelezen, kreeg ik het gevoel dat dit verhaal me voorgoed heeft veranderd. Ik was voorheen al ontzettend fan van Colleens boeken, en ik keek ook heel erg uit naar ‘Nooit Meer’ in de veronderstelling, dat dit boek vergelijkbaar zou zijn met haar andere boeken. Ik had het mis.

Lily heeft een zware en moeilijke jeugd achter de rug. Met veel slechte maar ook een paar goeie momenten die ze tevens heeft bijgehouden in een dagboek. Als ze een ontzettend knappe en spontane jonge man op het dak van een gebouw ontmoet, en hem jaren later weer tegen komt, verandert haar leven volledig. Maar de gebeurtenissen uit haar verleden zijn niet zo gemakkelijk te vergeten, zeker niet als degene van wie je het meest houdt, die herinneringen regelmatig weer naar boven haalt en het haar laat herbeleven.

Tja… ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik ben echt sprakeloos na het lezen van dit boek. Ik heb wel eens eerder gehad dat een boek me heel erg heeft geraakt. Zoals ‘Iris Grace’ van Arabella Carter-Johnson waarin moeder het bijzondere verhaal vertelt van haar autistische dochter en haar speciale talenten. Maar dit was toch even heel anders. Anders als in nog realistischer, ook al zijn Ryle en Lily fictieve personages. Ze zijn gebaseerd op wat blijkt, de ouders van de schrijfster zelf. Voordat ik in dit boek begon, wist ik dat nog niet. Maar hoe verder ik in het verhaal terecht kwam, hoe meer ik het gevoel kreeg alsof ik het verhaal van een documentaire aan het lezen was. Alle gevoelens van Lily, hoe tegenstrijdig ze soms ook waren, kwamen zo hard binnen dat ik echt heb moeten huilen tijdens bepaalde passages in dit boek. Ik heb wel vaker dat ik een traantje moet wegpinken tijdens het lezen van een verhaal. Maar een tranenstroom tegenhouden, daar heb ik nog nooit last van gehad. Dus wees alvast gewaarschuwd, als je dit boek koopt, koop er een pak zakdoeken bij, misschien wel twee. Halverwege het boek zal je het echt nodig hebben.

Natuurlijk is het boek niet een en al ellende. Verre van. Er zijn een hoop mooie en memorabele momenten die Lily meemaakt met haar vrienden en familie. En het zijn juist die momenten die ook voor extra diepgang zorgen. De liefde van vrienden en geliefden spat van de bladzijdes af waardoor je niet meer wilt stoppen met lezen.

Ik zou nog verder willen vertellen over dit verhaal, maar ik heb het gevoel dat ik de lading ervan nooit helemaal perfect met jullie zou kunnen delen. Daarvoor raad ik je echt aan om het boek zelf te gaan lezen.