Sprookjes van een ander niveau

In Scarlet, het tweede deel uit The Lunar Chornicles van Marissa Meyer, lees je niet alleen hoe het verder gaat met Cinder en Prins Kai, er worden twee nieuwe personages geïntroduceerd.
Scarlets oma is net verdwenen en ze is vastbesloten om haar terug te vinden. Als ze een stille maar ruige straatvechter tegen het lijf loopt, lijkt ze dichterbij haar oma te komen dan ooit te voren. Maar wie is die straatvechter die zichzelf 'Wolf' noemt en zo geïnteresseerd lijkt te zijn in het helpen van een roodharig meisje bij het zoeken naar haar grootmoeder?

Opnieuw credits voor Marissa Meyer hoe ze een twee referentie naar een sprookje heeft weten te verwerken in een andere verhaallijn over Cinder.
Ook in dit boek leken sommige gebeurtenissen of uitkomsten nogal voor de hand te liggen of voorspelbaar te zijn. Maar dat nam niets weg van de spanning en het leestempo dat dit creëerde. In feite was dit verhaal nog spannender dan deel 1. Hoofdstuk na hoofdstuk kun je hiervan lezen zonder er genoeg van te krijgen. Voornamelijk doordat meerdere perspectieven zich afwisselden.

De onvoorspelbare perspectiefwisselingen droegen nog eens extra bij aan de spanning in het verhaal. Af en toe veroorzaakte het een beetje verwarring, maar doordat er eigenlijk twee verhaallijnen door elkaar liepen, wilde je aan het eind van elk hoofdstuk toch weer doorlezen om te weten hoe het met de andere hoofdpersonages verder gaat.

Ook in dit verhaal zijn de referenties naar het oorspronkelijke sprookje 'Roodkapje' erg subtiel en op de juiste momenten toegepast. Dit gaf een klein beetje herkenning maar bracht ook een vleugje sarcasme met zich mee.

Zoals sommige kleine aspecten misschien voorspelbaar waren, zo was het einde en een groot deel van de aanloop er naar toe, absoluut niet zo voorspelbaar. Marissa wist even goed nog een heel aantal plotwendingen in het verhaal toe te voegen waardoor de spanning naar het einde toe alleen maar meer steeg.

Het derde deel van de serie 'Cress' verschijnt opnieuw in Maart en gegarandeerd dat de lezers van de eerste twee delen er met smacht op zitten te wachten want Marissa schrijft over sprookjes op een heel ander niveau. Laat maar komen dus!