The Black Key

Violet heef zich aangesloten bij een verzetsgroep. Een aantal van de surrogaten met wie ze in het eerste deel werd verkocht om kinderen te krijgen voor de adellijke families hebben zich ook bij haar aangesloten en zij laat hen zien wie ze werkelijk zijn en waar ze toe in staat zijn. The Black Key traint en smeedt plannen om de elite eens en voor altijd uit te schakelen. Maar wanneer Violet ontdekt dat de hertogin haar zusje Hazel nu als surrogaat wilt gaan gebruiken, veranderen de plannen. Met alle gevolgen van dien keert Violet terug naar het paleis. Zouden beide missies slagen?

Ieder deel van The Lone City trilogie is anders, vernieuwend. Na het lezen van elk deel, is het maar de vraag wat er in het volgende boek zal gebeuren. Deel drie was veruit verrassend samengesteld. Het bevatte verrassingen, plotwendingen en nieuwe uitdagingen. Desondanks kwamen niet alle gebeurtenissen uit de lucht vallen. Van bepaalde scènes met bijbehorende emoties wist ik dat er iets te gebeuren stond. Soms redelijk helder en uitgedacht, andere keren een vermoeden dat later werd bevestigd maar wel op een andere manier. Door de korte hoofdstukken en geen perspectiefwisselingen, zit je als lezer zo weer in het verhaal van Violet. En als het verhaal je eenmaal te pakken heeft, heb je het waarschijnlijk ook zo uitgelezen.

In dit derde en laatste deel staat vriendschap, vertrouwen en verraad voor mij het meest centraal. Violet weet inmiddels wie ze kan vertrouwen, zeker van de surrogaten die ze heeft leren kennen. Ze weet wie er in het paleis aan haar kant staan en wie haar grootste vijanden zijn. Maar ze komt ook weer oude bekenden tegen, al dan niet alleen van naam. Doordat ze met veel mensen in contact komt, hoort ze ook veel mensen praten waardoor ze veel roddels opvangt. En die zorgen er juist weer voor dat ze aan zichzelf en haar kennis tot dus ver gaat twijfelen. Op die manier moet ze om leren gaan met het in vertrouwen nemen van onbekenden of juist zichzelf openstellen om daarna verraad te plegen. De innerlijke strijd om morele kwesties worden door middel van gedachten, acties en dialogen uitgewerkt, maar ook weer niet te expliciet. Er wordt aandacht aan besteed maar niet tot vervelens aan toe en dat vond ik wel fijn. Zo bleef er vaart in het verhaal en merkte je toch dat Violet over haar handelen nadenkt en afwegingen maakt. Niet altijd even goed misschien, maar dat ondervindt ze later dan ook wel eens.

De serie draait om onderdrukking en slavernij in een wereld die er van buiten prachtig uitziet, maar ontelbare geheimen met zich meedraagt. Met gevorderde klinische inzichten, materialen en een vleugje magie wordt deze serie compleet gemaakt tot een overweldigende reeks waarin liefde en vriendschap zeker niet tekort schieten.