Een heftig verhaal over het slavenverleden van Holland

Bart Römer schreef een boek over het Suriname van 1729. Het is de tijd van de plantages met slaven.
Het verhaal gaat over Thomas, een slaaf op de plantage Nieuw-Holland. Thomas heeft een vrij bevoorrechte plaats op Nieuw-Holland, hij is Futuboy (de persoonlijke bediende) van de plantagehouder. Het leven is hard op de plantage, de slaven worden behandeld als dieren, of eigenlijk slechter dan dieren en ze moeten alles doen wat de bazen willen. De bazen hebben niets nodig om de mannen en vrouwen te mishandelen of zelfs om te brengen.
In Suriname groeit de spanning, ontsnapte slaven (de Marrons) overvallen plantages en ook op de plantages groeit de onrust en de drang tot opstand.

Ik kocht het boek ooit op een Boekenfestijn en vergat het steeds te lezen tot ik een artikel ging schrijven over Nederlandse Young Adult auteurs en dit boek weer tegenkwam in mijn kast.
Het heeft me behoorlijk aangegrepen en weer even met mijn neus op bepaalde lelijke Nederlandse feiten gedrukt. De Nederlanders behoorden tot de wreedste slavenhouders ter wereld en dit boek laat daarvan een heleboel zien.

Bart Römer heeft een indringend boek geschreven over wreedheid en culturele vooroordelen, maar ook over de kracht en verkracht van mensen. Daarnaast heeft het boek een prachtig beeld van de Surinaamse natuur en een inzicht in de cultuur van de slavengemeenschappen. Het boek is doorspekt met woorden en zinnen in het Sranan. Vaak worden deze al in de tekst uitgelegd en voor alle andere woorden staat achterin een woordenlijst.