Onbeschrijfelijk.

Een paar jaar terug had ik deze film al gezien, die een diepe indruk op mij achter gelaten had. Toen niet om het altzheimer gedeelte maar om het ontzettende ontroerende verhaal. Echter, afgelopen maart heb ik m'n lievelings oma begraven na een moeilijke weg met altzheimer. Ik bleef met vragen zitten en bleef me afvragen hoe m'n oma zich al die tijd heeft gevoeld, hoe ze tot de wanhoopsdaden (in onze ogen) is gekomen en hoe alles voor haar was. Ik besloot dit boek te lezen, en echt. Vragen worden beantwoord. Ditmaal was het echt vele malen emotioneler en ook zwaarder. De laatste 20 bladzijdes gingen moeizaam door de tranen en het wazige beeld daardoor. Dit boek is echt by far het beste boek wat ik tot nu toe gelezen heb. Zo ontzettend mooi, ontroerend, teder en liefdevol geschreven. Alice slokt je op, je krijgt medelijden, je lacht om haar, je vindt John onredelijk als hij perse wilt verhuizen maar bovenal krijg je ontzettend de neiging om Alice liefde te geven, in je armen te nemen en te leiden, en dan heb je als auteur echt een prestatie neergezet.