Tegenvaller

Het boek “Dochter van het moeras” van Karen Dionne, in paperback ziet er mysteries uit door de mooie cover met een doorkijkje over het moeras naar een mysterieus uitziend huis.
De hoofdpersoon “De dochter” is nu zelf een jonge moeder en schrijft haar levensverhaal in de “ik” vorm. Ze schrijft over haar jeugdjaren waarin ze haar vader min of meer verafgood. Dat het een bizarre jeugd was drong toen nog niet tot haar door. Het heden en verleden lopen in het boek door elkaar. Bij het lezen van enkele episodes gaan je gedachten al verder, zoals toen ik las: “Mijn vader nam me mee naar hun slaapkamer en tilde me op hun hoge bed”. “Normaal mocht ik niet in hun slaapkamer komen, dus zwaaide ik met mijn voeten in blijde verwachting terwijl mijn vader op handen en knieën ging zitten”. Dit had een thriller kunnen worden maar het liep anders.
Het is een aardig verhaal, meer een relaas wat zelfs een waar gebeurd zou kunnen zijn, in de bizarre tijden waarin wij leven.
Maar het boek heeft mij niet in vervoering gebracht, omdat ik een goede thriller had verwacht en dit is niet uit de verf gekomen. Ik mis de spanning, de spanning die een toppunt bereikt met een ontknoping die je niet had verwacht.
Het boek telt 302 bladzijden, is mei 2018 uitgegeven door @uitgeverijdefontein
Het is vertaalt vanuit het Engels. Oorspronkelijke titel: The Marsh King’s Daughter