Hoop doet leven

Een man van goede hoop is van alle kanten te vergelijken met Wat is de Wat? (van Dave Eggers) en toch is dit vluchtverhaal totaal anders. Maar in ieder geval net zo goed geschreven, zodat het net minstens zo'n intrigerend boek is geworden.
Wie heeft het harder te verduren gehad tijdens zijn lange tochten op de vlucht voor oorlog, op zoek naar een veilig leven? Valentino Achak Deng uit Soedan(Wat is de Wat?) of Asad Hirsi Abdullahi uit Somalië? Wie het weet, mag het zeggen….
Asad vertelt alles over zijn vlucht en omzwervingen aan journalist Jonny Steinberg. Steinberg vertelt de lezer over de interviewsessies met Asad in Kaapstad. Het is een verhaal in een taal zonder opsmuk geworden. Want mooie woorden kunnen wat Asad en andere Somalische vluchtelingen hebben doorgemaakt niet verzachten.
De journalist is soms overrompeld door wat Asad allemaal is overkomen. Hij wil 't begrijpen en zich inleven, maar Asad kan niet alles goed vertellen. Hij kan zich niet alles goed herinneren en veel heeft hij wellicht ook verdrongen.
Asad ontvlucht in 1991 tezamen met vele andere Somaliërs zijn land. Vele jaren na deze exodus trekt hij nog rond om een nieuw thuis te vinden. Hij verblijft lange tijd in Kenia en Ethiopië. Asad neemt alle beslissingen zelf, ondanks dat hij, net als Valentino, nog maar een kind is. Hij wordt gedwongen z'n eigen boontjes te doppen. Ook al krijgt Asad hulp van diverse mensen, hij voelt zich toch altijd alleen, want hij weet dat iedereen uiteindelijk voor zichzelf kiest. Triest dieptepunt is als zijn familie (mensen die behoorlijk nauwe verwanten zijn) hem zonder scrupules in Ethiopië achterlaat.
Op een dag besluit Asad naar Zuid-Afrika te gaan. Dat is het beloofde, veilige democratische land, nu de apartheid is afgeschaft. Maar Zuid-Afrika bezorgt Asad nieuwe teleurstellingen. In Zuid-Afrika kun je wel een nieuw leven beginnen, maar je bent er vogelvrij. Er is geen bescherming van de overheid. Keer op keer komt Asad erachter dat mensen (zowel zijn eigen familie, als ook in Zuid-Afrika) niet te vertrouwen zijn. In Zuid-Afrika komt hij er een paar keer hardhandig achter hoe achterbaks mensen kunnen zijn. De xenofobie onder de zwarte bevolking is een nieuw dieptepunt in de geschiedenis van Zuid-Afrika. De lage inkomens en de sociale onzekerheid voor de zwarten zorgen voor veel frustratie bij zwarte Zuid-Afrikanen. Zij vieren hun frustraties bot op zwarte immigranten die het wagen om geld te willen verdienen aan de zwarten. Alles is de schuld van de buitenlanders. Zuid-Afrika blijkt dus toch niet het beloofde land te zijn en Asads droom valt in duigen.