"Je moet sjolem maken om los te kunnen laten"

Het boek leest vlot. Helaas is de plot erg doorzichtig. Er zijn wel heel veel toevalligheden.
Al lezende komt men er achter dat de grote held en verzetsstrijder Piet toch ook een "mens" blijkt te zijn. Hij voelt zich schuldig. Rivka probeert dat stukje geschiedenis te herstellen. Maar ja,...
Er blijven ook heel wat vragen onbeantwoord op deze speurtocht naar het oorlogsverleden.
Hoe heeft Selly het concentratiekamp kunnen overleven terwijl ze toch op de dodenlijst vermeld werd. Er worden fouten gemaakt is wat gemakkelijk. Ik had graag het gesprek tussen Selly en Daniel uitgewerkt gezien....
Om te veronderstellen dat Isaac al op zijn 15e een kind had gemaakt met Selly is wel erg bizar.
Ook vroeg ik me af of de leeftijden wel kloppen. In 1942 is Isaac 16. Op blz. 341 is hij 86. We zijn dus 70 jaar verder en het is 2012. Hoe oud is op dat moment zijn vrouw? We lezen dat ze sportief gekleed was, op gympen liep en een glimmende broek aanhad. Hoe oud is Rivka? En haar kinderen? En hoe oud is Piet als hij de 86-jarige Isaac opzoekt? In de 90? In 1942 was hij veel ouder dan Isaac....
Mooi vond ik wel de dialogen van de overledenen in het hoofd van Rivka en van haar vader.
Ook een pluspunt is dat het duidelijk wordt beschreven dat oorlogstrauma's zeker ook worden gevoeld door de 2e generatie waarvoor zelfs soms hulp moet worden gezocht.