Guilty pleasure

Voor deze recensie leen ik de term van een goede vriendin; dit boek is als een zak chips! Heerlijk om te nuttigen op zijn tijd, al weet je dat je eigenlijk beter iets voedzamers zou kunnen eten, maar het is zo lekker! Je eet de hele zak op, want je kan niet stoppen en als hij op is, ja dan stopt het vanzelf. Of aan een tweede zak beginnen, er zijn immers 7 smaken…

Het is geen literair hoogstandje. Ik heb geen prachtige zinnen ontdekt, of interessante metaforen voor thema’s [los van de mythe als kapstok] en emoties worden gewoon letterlijk benoemd. Maar Rileys schrijfstijl leest wel heerlijk weg! Je ontdekt beetje bij beetje meer over de geschiedenis van Maia, zonder onverwachte plotwendingen, het meeste las ik wel aankomen. Maar je wil ook niet ineens een ham/kaas tussen je naturel-chips vinden, dat is raar!

Waarom dan toch 3 sterren? Omdat het verhaal lekker weg leest en ik echt in het boek gezogen ben. Ik kon het niet wegleggen en heb zelfs gespijbeld van mijn eigenlijke plannen om door te kunnen lezen. Zodra je met mooie, voorzichtige Maia haar ontdekkingstocht in duikt, gaat het verhaal leven. Het wordt verteld vanuit twee perspectieven, locaties en tijden; Maia op onderzoek in het huidige [±2007] Rio de Janeiro en haar overgrootmoeder Bel in de jaren 20/30 van Rio en Parijs. Een aantal hoofdrolspelers hebben echt geleefd en het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen, fijn aangevuld met de fantasie van Riley natuurlijk. En dat werkt heel goed en erg meeslepend!

Ik houd van historische verhalen en stiekem ook wel van mythes [niet zo van romantiek, daar zou wellicht nog een ster kunnen schuilen], met deze boeken ga je met de zussen op reis in je eigen luie stoel. Wat wil je nog meer tijdens een hittegolf?! Jaren geleden was ik in Rio, heb Christ the Redeemer van dichtbij bekeken en de sfeer van de samba en caipirinhas kwam meteen weer boven. Daarnaast bezoek ik Parijs graag en houd van de jaren 20/30, de etiquette, mode, kunst en muziek. Smullen!

De schatrijke Pa Salt met zijn verbluffende Atlantis is acceptabel ongeloofwaardig. Een knappe, intelligente, alleenstaande man die 6 [of 7?] meisjes in zijn eentje adopteert en grootbrengt middels grote afwezigheid [goed, met hulp van bediendes]. De meiden komen uit alle hoeken van de wereld, hebben ieder een extreem eigen karakter en waarschijnlijk allen een wel heel bijzondere achtergrond – anders schrijf je er geen boeken over / waren ze niet interessant genoeg voor Pa Salts ‘verzameling’. Geen van de zussen kennen hun vader écht, weten niet eens waar hij vandaan komt, hij altijd uithangt of zijn geld mee verdient, en niemand was eerder nieuwsgierig naar waar zij zelf oorspronkelijk vandaan komt?! Prinsesjes op een ‘ivoren eiland’. Ik zeg; een beetje vreemd – mysterieus kan je het ook noemen ja – maar o zo lekker.

En de andere smaken zussen? Ondanks dat je na deel 1 nog bar weinig van Pa Salt te weten bent gekomen, heb ik een klein vermoeden over een stukje geschiedenis van deze meneer. Ik ben dus reuze nieuwsgierig of het klopt! Zus nummer 2, Alcyone – roepnaam Ally, reist naar Noorwegen en ontdekt dat haar geschiedenis verbonden is met Grieg’s muziekstuk Peer Gynt. Laat ik nou gek zijn op Scandinavië én zelf stukken uit Peer Gynt hebben gespeeld. Dus kom maar op met The Storm Sister [dit boek ga ik in de oorspronkelijke taal lezen], en dan zien we daarna wel hoeveel trek ik heb in méér guilty pleasures.