Zoetsappig

Eleanor komt als nieuweling op school bij Park. Ze is een instant buitenbeentje. Ze heeft vuurrood haar en draagt wijdvallende, mannelijke, slordige kleding. Ze is vreemd, in zichzelf gekeerd en een zonderling. Park zit al zijn hele leven met deze mensen op school en heeft zichzelf buiten de spotlights weten te houden maar ook buiten pesterijen. Mensen laten Park met rust.

De dag dat Eleanor voor het eerst de schoolbus in komt is de dag dat hun leven veranderde. Er ontbloeit een liefde tussen de twee zoals alleen een eerste liefde kan zijn. Ze zijn compleet geobsedeerd door elkaar maar lopen tegelijkertijd op eierschalen rond elkaar. Wat kan wel? Wat kan niet? Wanneer ga ik te ver? Wat zou hij/zij denken? Vinden ze mij niet raar?

Eleanor en Park is een liefdesverhaal. Een liefde tussen twee rare eendjes. De liefde tussen Eleanor en Park lijkt soms bijna ziekelijk. Is ook bij tijden ziekelijk. Hoe de een fantaseert over de ander. Hoe ze bijna niet zonder elkaar kunnen. Hoe hun hele leven draait om de ander. Het is vaak echt ongeloofwaardig. Tenminste, ik kan me niet voorstellen dat je op die manier van iemand houdt. Dat ziekelijke bij elkaar willen zijn, je compleet aanpassen aan de ander, alleen rekening houden met de ander. Het lijkt wel een verslaving.

Ik vergelijk het even met roken (want ja, dat ken ik, ik ben al wel gestopt!). Je bent verslaafd. Je denkt continue aan die volgende sigaret, wanneer kan dat? Heb ik genoeg tijd om hem helemaal op te roken? Hou ik het wel vol tot die tijd? Tegen de tijd dat je dan aan het roken bent ben je alweer bezig met de volgende sigaret. Heb ik wel een aansteker? Heb ik wel voldoende sigaretten voor de hele avond. Zo niet, waar kan ik nog halen?

Zo geobsedeerd zijn Eleanor en Park met elkaar. Wanneer kan ik Eleanor weer zien? Heb ik genoeg tijd met haar dan? Hou ik het wel vol zonder haar tot die tijd? Hé Eleanor!!!! Wanneer zou ik haar hierna weer kunnen zien? Kan ik het wel leuk maken met Eleanor? Kan ik haar de hele avond tevreden houden? Zo niet, wat kan ik doen om het wel leuk te maken?

Ja… Zie je hoe gelijk die twee zijn? Oké, genoeg over hun liefdesverhouding. Wat ik interessant vond aan het verhaal is hoe verschillend Eleanor en Park zijn en hoe ze het toch laten werken. Park is Koreaans en heeft een fijne familie. Eleanor is Schots en Iers (Dacht ik, ik heb het boek al doorgestuurd! Sorry…), komt uit een probleemgezin en heeft standaard ruzie met haar stiefvader. Toch vinden ze een connectie. De hele achtergrond van Eleanor vooral biedt wat meer diepgang dan die liefde liefde liefde waardoor het verhaal wat meer inhoud krijgt. Zonder dat element is het namelijk echt om te kotsen zo zoetsappig.

Er komen dus een aantal zwaardere onderwerpen voorbij die soms echt schrijnend zijn om te lezen. Verder is het pure mierzoete kalverliefde. Niet mijn ding om eerlijk te zijn!