Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Duister sprookje zonder de finesse van Lewis Caroll

Manon 30 april 2018
Alice trekt samen met haar moeder al zolang ze zich kan herinneren van hot naar her om het ‘ongeluk’ te vermijden. Dit is voor Alice de normale gang van zaken. Ze komen bijvoorbeeld bij een kennis, blijven daar drie maanden logeren en dan gebeurt er iets raars. Iets ongelukkigs. Op dat moment weten Alice en haar moeder dat het tijd is om verder te gaan.

Alice weet weinig over haar verleden. Ze weet niet wie haar vader is, heeft voor haar weten geen familie behalve haar moeder en een mysterieuze oma wie ze nog nooit gezien heeft en waar haar moeder nooit over praat. Die oma heeft toevallig een bekend sprookjesboek geschreven, genaamd verhalen uit het Hazelwoud. Ooit heeft ze het boek een keer te pakken gehad maar ze heeft er nauwelijks iets over kunnen lezen. Haar moeder praat niet over Hazelwoud, over haar oma of over haar verleden.

Op een gegeven moment komt er bericht dat de oma van Alice is overleden en er lijkt een last van haar moeders schouders te vallen. Ze verhuizen naar New York, haar moeder trouwt met een knappe, rijke man en het lijkt erop dat ze dit keer blijven. Maar dan gebeuren er weer ongelukkige dingen en wordt haar moeder ontvoerd…

Wat kreeg ik een cadeautje binnen van Moon zeg! Een mooie Hardcover, blauw, prachtige cover en een goudkleurige boekenlegger in de vorm van een veer! Mooie brief erbij met een wax zegel, echt een plaatje! De verwachtingen waren hoog! Hieronder mijn eerlijke recensie na het lezen van het boek.

Karakters
Alice is een beetje een vlak karakter. Ze lijkt geen geschiedenis te hebben, heeft random woede uitbarstingen en heeft geen vrienden. Er zit eigenlijk niet veel in. Het enige wat Alice interessant maakt is het mysterie om haar heen en de band met haar moeder. Ze werkt in een niets-zeggende koffietent, heeft niets-zeggende vriendschappen met haar collega’s en een niets-zeggende band met haar stiefzusje. Het is allemaal wat vlak.

Over haar moeder kom je ook vrij weinig te weten behalve dat ze de boot afhoudt over haar verleden en haar oma.

Als haar moeder dan ontvoerd wordt komt Elley Finch in het verhaal. Een klasgenootje van Alice waar ze niet zoveel mee heeft maar die groot fan blijkt te zijn van het boek van haar oma. Ook Ellery heeft een vrij niets-zeggende achtergrond. Hij komt uit een rijk gezin, heeft ouders die zich niks van hem aantrekken en er bijna nooit zijn.

Samen gaan ze op zoek naar haar moeder en het Hazelwoud.

Opbouw
Dit is waar het boek een beetje een duistere en vage afslag neemt. Er komen karakters naar voren als dubbelgekeelde-Katherine en verhalen naar boven over zussen die elkaar vermoorden om naar een andere dimensie te reizen. De sprookjes uit het boek van haar Oma zijn luguber en duister en Alice komt in een lugubere duistere achtbaan terecht.

Dit gebeurt overigens na bijna 200 bladzijden. De opbouw gaat langzaam en is erg uitgebreid. Zeker voor een verhaal met zulke vlakke karakters. De karakters krijgen wel meer inhoud tegen het einde van het boek en dan snap je ook waarom ze zo vlak zijn gebleven maar het is allemaal erg laat in het verhaal en er is veel informatie en vaagheid in het eind van het boek gestopt. Dit maakt dat het allemaal onwerkelijk lijkt en net te vaag wordt om het allemaal helemaal te begrijpen. Het gaat van 30 kilometer per uur door een woonwijk naar 130 op de A2. Het einde kon mij ook niet bevredigen, het leek afgeraffeld.

Eindoordeel
Het Hazelwoud is een boek dat mij niet in zijn greep kreeg. Door de langzame start was ik mentaal al afgehaakt toen de spanning erin kwam en die spanning was zo vreemd en luguber dat ik er niet echt een goed gevoel bij kreeg. Voor mij was het een boek met vlakke karakters, lugubere verhalen en een vage en incomplete fantasywereld. Ook het einde voelde incompleet en vreemd. Toch geef ik het twee sterren omdat de sprookjes die in het fictieve boek, de verhalen van het Hazelwoud staan, echt duister en knap zijn gevonden. Ik heb van die verhalen genoten, hoe vaag die ook waren.

Dit is zeker een boek voor mensen die van duistere en vage sprookjes houden maar voor mij was dit een duistere Alice in Wonderland zonder de kinderlijke finesse die Lewis Caroll groot heeft gemaakt.

Originele post: https://brightbluebooks.wordpress.com/2018/03/12/recensie-hazelwoud/

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Manon

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.